میلاد کاکاوند - دانش آموخته کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی پایدار، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه
امیررضا رضایی - استادیار رشته ترویج و آمورش کشاورزی دانشگاه تهران

از آنجایی که در کشور ما دانشگاه ها بخش بزرگی از رسالت آموزش و تربیت نیروی انسانی برای دستی ابی بههدف های پیشرو را برعهده دارند، بررسی نقش هوش هیجانی )خودانگیزی، خودآگاهی، خودکنترلی، همدلی، مهارتاجتماعی( در پیشرفت آموزشی دانشجویان می تواند به برنامه ریزی بهتر و ارایه راهکارهای مفیدتر در نظام آموزشعالی کمک کند. بر این پایه این پژوهش با هدف بررسی نقش سویگان هوش هیجانی در پیشرفت آموزشی دانشجویانکشاورزی مقطع کارشناسی دانشگاه رازی کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۳۹۹ - ۱۴۰۰ انجام شد. بدین منظور از دیدمانتحقیق کمی به روش میدانی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش ۸۱۲ تن دانشجویان کشاورزی دانشگاه رازیکرمانشاه است که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب و استفاده از فرمول کوکران، در نهایت ۱۸۰دانشجوی کشاورزی از بین دانشجویان به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. ابزار اصلی گردآوری داده ها پرسشنامهاستاندارد هوش هیجانی شرینگ ) ۱۹۹۶ (، بود که روایی شکلی آن با استفاده از نظرات پنل متخصصان و پایایی پرسشنامهبا ضریب آلفای کرونباخ، تتای ترتیبی و شاخص پایایی ترکیبی مورد بررسی قرار گرفت که برای تمامی ساز هها بالاتراز ۷/ ۰ بوده و تایید شد. همچنین مقیاس مورد استفاده در پاسخ پرسشنامه براساس طیف لیکرت )کاملا مخالفم تا کاملاموافقم( بود. روش اصلی آماری، مدل سازی معادلات ساختاری بود، و به منظور داده پردازی از نرم افزار Smart-PLSاستفاده شد. یافته های مدل نشان می دهد که همه سویگان هوش هیجانی به جز سویه همدلی، در پیشرفت آموزشیدانشجویان کشاورزی مورد مطالعه به لحاظ آماری نقش معنی داری دارند، به گونه ای که تا ۳۳ درصد از واریانسپیشرفت آموزشی دانشجویان کشاورزی به وضعیت هوش هیجانی آنها وابسته است. یافته های این پژوهش چارچوبمفهومی ای را برای توسعه نظریه های آینده فراهم آورده است.

هوش هیجانی, پیشرفت آموزشی, دانشجویان کشاورزی