خلیل اللهیاری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی
منصور وثوقی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید بهشتی
محسن موید - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه تبریز

توده گررانیتوئیدی میشو در جنوبغربی مرند در شمالغرب ایران رخنمون دارد. بر اساس شواهد کانی شناسی از جمله وجود موسکویت در کنار بیوتیت، عدم مشاهده هورنبلند، وجود بقایای گرونا، ضریب رنگینی پائین و وجود آنکلاوهای سورمیکاسه این توده جزء گرانیتوئیدهای تیپ S محسوب می گردد. توده مذکور بداخل نهشته های دگرگونه کهر تزریق شده و دگرگونی مجاورتی در حد هورنفلس کردیریت دار ایجاد کرده است. همچنین این توده بداخل سنگهای مافیک و اولترامافیک دگرگونه میشو به سن احتمالی هرسی نین نفوذ کرده و مجموعه های یاد شده توسط رسوبات پیشرونده پرمین پوشیده می شوند. وجود بیوتیت های با دو منشاء (باقیمانده های ذوب بخشی و تبلور از ماگمای آناتکسی) و زیر کن های دونسلی (بقایای دیرگذار مواد قدیمی پوسته ای ذوب شده و زیر کن های متبلور شده از ماگمای آناتکسی ) نشانگر منشاء پالین ژنتیک توده گرانیتوئیدی میشو می باشد.