فرهود ضیایی - پژوهشکده ی کاربرد پرتوها، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی
شهریار ملکی - پژوهشکده ی کاربرد پرتوها، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی
مجید مجتهدزاده لاریجانی - پژوهشکده ی کاربرد پرتوها، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی

نانولوله­ های کربن از طریق آمیختن با پلیمرها در کسر وزنی خاصی موسوم به آستانه­ ی گذر الکتریکی، منجر به افزایش ناگهانی و چندمرتبه ای رسانندگی الکتریکی کامپوزیت پلیمر- نانولوله­ ی کربن می­ شوند. در پژوهش حاضر، با توجه به این ویژگی، ایده­ ی استفاده از کامپوزیت پلی­متیل متاکریلات- نانو لوله­ ی کربن به شکل یک دزیمتر فعال مطرح شد. از جمله عوامل موثر در پاسخ این نوع دزیمتر، تغییر مقاومت الکتریکی کامپوزیت در اثر جذب پرتو است. به منظور بررسی پارامترهای دزیمتری مربوط به کامپوزیت فوق در آهنگ­ های دز مختلف، از نرم افزار COMSOL و روش المان محدود بهره گیری شد. در این شبیه سازی چگالی جریان الکتریکی کامپوزیت PMMA-CNT با ضخامت mμ ۱۰ تحت ولتاژ ثابت V۳ در آهنگ ­های دز مختلف در مدت min ۲ برای نمونه هایی با درصدهای وزنی متفاوت نانولوله کربن، نزدیک به ناحیه­ ی آستانه ­ی گذر الکتریکی یعنی ۰.۱۷، ۰.۱۹ و ۰.۰۳ به دست آمد. مقدار دز جذبی از حاصل ­ضرب آهنگ دز در مدت زمان تابش ­دهی محاسبه شد. خطی بودن پاسخ دز از mGy ۴۰۰ تا حدود Gy ۳ در گستره ­ی دز تشخیصی و درمانی را می توان عاملی مثبت به منظور استفاده از ماده­ ی کامپوزیتی فوق با کاربردهای دزیمتری تلقی کرد.

شبیه سازی, دزیمتر فعال, کامپوزیت, نانولوله کربن, پلی متیل متاکریلات