رضا داورخواه - پژوهشکده ی چرخه ی سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران ایران
مهدی عسگری - پژوهشکده ی چرخه ی سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران ایران
بهرام سلیمی - پژوهشکده ی چرخه ی سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران ایران
پرویز اشتری - پژوهشکده ی چرخه ی سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران ایران

سینتیک انتقال تسهیل شده­ ی اورانیم (VI) از محیط فسفریک اسیدی به محیط فسفریک اسیدی دیگر در نقش گیرنده به وسیله­ ی یک غشای مایع کلروفرم حاوی دی-۲- اتیل هگزیل فسفریک اسید (HDEPA) به عنوان حامل بررسی شد. اثر غلظت فسفریک اسید در فازهای دهنده و گیرنده، غلظت حامل، نوع حلال، سرعت هم­زدن و دما مورد مطالعه قرار گرفت. پارامترهای سینتیکی (ke,ks, tmax, Jmax) واکنش­ ها در سطح مشترک با فرض دو واکنش درجه­ ی اول متوالی برگشت ­ناپذیر، محاسبه شدند. انرژی فعال­ سازی برای فرایندهای استخراج و عریان­ سازی به ترتیب، ۲۹.۴۰   و ۱۹.۵۱ kJmol-۱  به دست آمد. این مقدارها، بیان­گر آن هستند که سرعت فرایند استخراج یون اورانیل از طریق روند مختلط (سینتیکی و نفوذ) و سرعت فرایند عریان ­سازی از طریق صرفا نفوذ کنترل می ­شود. در شرایط بهینه شده با HDEPA، هر چند با افزایش تری اکتیل فسفین اکسید (TOPO) به فاز غشا به عنوان عامل هم­ افزا سرعت فرایند استخراج تقریبا ثابت ماند، اما سرعت فرایند عریان­ سازی به طور چشم­ گیری کاهش یافت.

استخراج, عریان سازی, اورانیم (VI), فسفریک اسید, دی-۲- اتیل هگزیل فسفریک اسید