زهرا عابدینی

با افزایش روزافزون جمعیت جهان و محدود بودن منابع انرژی ، کلیه کشورها با مشکل مصرف انرژی روبرو هستند .در سالهای اخیر موضوع انرژی تحت تاثیر پدیده ای با عنوان بحران جهانی انرژی اهمیت بیشتری پیدا کرده است . در ایران، وجود زمینه مناسب اقلیمی و تابش آفتاب در بیشتر مناطق و در اکثر فصول سال، همچنین وجود پستی و بلندی ها در مسیر نهرهای آب، داشتن مناطق واجد پتانسیل بالای باد ، زمینه لازم و مناسبی را برای استفاده و گسترش انرژی های نو و پاک فراهم آورده است. با این وجود، ایران در راه بکارگیری انرژی های نو با موانع عمده و اساسی مواجه است.عدم شناخت کافی مردم و برخی مسولین از انرژی های نو و مزایای آن ، نبود توجیه اقتصادی می توانند از موانع دستیابی به انرژی های نو، علی الخصوص در این برهه زمانی به حساب بیایند . در این زمینه دو امر، بسیار مهم و ضروری به نظر می رسد اولا فرهنگ سازی برای آشنایی مردم با مقوله جدید انرژی و ارزش گرانبهای آن و دیگر حمایت دولت از افرادی که برای طرح و اجرای ساخت تجهیزات انرژی خورشیدی تلاش می کنند . هر کشوری باید راه حل مسئله انرژی را در چهارچوب استراتژی توسعه اقتصادی خود تعیین کند زیرا انرژی یکی از اجزای اصلی استراتژی توسعه هر کشوری است و این مسئله که منابع تجدید شونده انرژی بدون تلاش انسان ، دائما خود را تجدید می کنند را نباید از نظر دور نگه داشت . خلأهای موجود در بهینه سازی مصرف انرژی ، ضعف قوانین حمایتی ، فقدان برنامه‌ریزی و توجه به پتانسیل‌های منطقه‌ای در تامین انرژی نقاط مختلف کشوراز مهم‌ترین چالش‌های توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در کشور به حساب می آید .انرژی های نو و تجدید پذیری همچون انرژی باد و خورشید در ایران دارای پتانسیل بالایی برای استحصال و استفاده از آنها جهت تولید برق هستند . شهرهای بادخیز کشور همچون منجیل و شهرهای استان خراسان و سیستان و بلوچستان و یا نگاهی به انرزی خورشیدی بی انتهای کویرهای مرکزی ایران ، که سرچشمه انرژی های تمیز و رایگان خدادی هستند همه گواه این موضو ع می باشد اما در نهایت ، همه اینها بدون سیاست گذاری و سرمایه گذاری کلان دولتها جهت ترویج و توسعه تولید نیرو از انرژی های نو با استفاده از حمایتهای مالیاتی از شرکتهای فعال در این بخش امکان پذیر نمی باشد.

انرژی خورشید ، انرژی باد ، تجدید پذیر ، تجهیزات انرژی خورشیدی