ریحان خاندان - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران-زلزله، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته،کرمان، ایران
عباس سیوندی پور - استادیار، دانشکده مهندسی عمران و نقشه برداری، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعت ی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران
احسان نوروزی نژادفرسنگی - استادیار، دانشکده مهندسی عمران و نقشه برداری، دانشگاه تحصی لات تکمیلی صنعت ی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران

وجود تغییر شکل های باقیمانده بزرگ در اعضای تشکیل دهنده سیستم های سازه ای، پس از بار برداری ناشی از زلزله، سبب شده اولاعملیات بهسازی سازه آسیب دیده در طول زلزله و بازگرداندن اعضای سازه به شرایط اولیه دشوار و پر هزینه بوده ثانیا احتمال وقوعشکست و عدم بهره وری در طول زلزله های بعدی که ممکن است بر سازه اعمال شوند، بیشتر شود. از این رو سیستم های سازه ای کهدارای خاصیت مرکزگر ا بوده، بطوریکه پس از باربرداری، اعضای سازه به حالت اولیه خود برگشته و درنتیجه تغییر شکل های باقیماندهخیلی کوچک و یا صفر در اعضای اصلی آنها ایجاد می شود، مورد توجه محققان سازه بوده است. یکی از راهکارهای ایجاد خاصیتمرکزگرا در سیستم های سازه ای فولادی، استفاده از اتصالات پس کشیده است. این اتصالات از دو جز اصلی کابل های پرمقاومتفولادی و دستگاه مستهلک کننده فولادی تشکیل شده اند. در یک سازه با اتصالات پس کشیده، پس از باربرداری نیروی پس کشیدگیاولیه ایجاد شده در کابل های فولادی که به موازات جان تیر قرار گرفته و در ناحیه ای خارج از اتصال مهار می شوند اعضای اصلی سازهرا به وضعیت اولیه شان بر می گرداند. از طرفی دیگر انرژی رسیده به اتصال به جای اینکه به اعضای اصلی اتصال برسد، به دستگاه های مستهلک کننده انرژی نصب شده در اتصال منتقل شده و در نتیجه آسیب کمتری به تیر و ستون و کل قاب فولادی رسیده و پس از زلزلهفقط نیاز به تعویض دستگاه های مستهلک کننده انرژی می باشد.

اتصالات پس کشیده ، سیستم مرکزگرا، اتصالات تیر با مقطع کاهش یافت