زهرا سرائیان - Isfahan University of Technology
نعمت اله اعتمادی - Isfahan University of Technology
مریم حقیقی - Isfahan University of Technology
محمدعلی حاج عباسی - Isfahan University of Technology
مجید افیونی - Isfahan University of Technology

هیدروکربن های نفتی از جمله آلاینده های آلی بوده که موجب آلودگی خاک ها می شوند. تنش هایی که در اثر حضور این ترکیبات به گیاهان وارد می شود سبب ایجاد محدودیت در انتخاب گیاهان مناسب، جهت کاشت در مکان های آلوده می گردد. هدف از این پژوهش بررسی اثر مواد نفتی (۰، ۲۰، ۴۰ و ۸۰ درصد حجمی خاک:لجن) بر جوانه زنی و ویژگی های مورفوفیزیولوژیک گیاه علف گندمی بیابانی (Agropyron desertorum) می باشد. این تحقیق در دو آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی برای آزمایش اول (آزمایش جوانه زنی) و به صورت کرت های خرد شده در زمان بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی برای آزمایش دوم (آزمایش ویژگی های مورفوفیزیولوژیک) با سه تکرار انجام شد. نتایج آزمایش اول نشان داد درصد، سرعت، میانگین روز جوانه زنی و انرژی جوانه زنی علف گندمی بیابانی در تیمار ۲۰ درصد لجن تفاوت معنی داری با تیمار شاهد نداشت. کمترین میزان جوانه زنی نیز در تیمار ۸۰ درصد لجن مشاهده شد. در آزمایش دوم تیمار ۲۰ درصد لجن به شکل معنی داری، میزان رشد بالاتری نسبت به تیمار شاهد نشان داد، همچنین تفاوت معنی داری میان صفات تراکم، رنگ، محتوی کلروفیل، پرولین و محتوی نسبی آب این دو تیمار مشاهده نشد. با افزایش سطوح لجن به میزان ۴۰ و ۸۰ درصد صفات تراکم، رنگ، رشد، محتوی کلروفیل، به صورت معنی-داری کاهش و محتوی پرولین افزایش یافته و نیز اختلاف بین سطوح ۴۰ و ۸۰ درصد نیز معنی دار بود. در مجموع گونه بومی علف گندمی بیابانی می تواند در میزان کم آلاینده های نفتی موجود در خاک (۲۰ درصد) جوانه بزند.

germination, growth, Agropyron desertorum, petroleum compounds, جوانه زنی, رشد, علف گندمی بیابانی, مواد نفتی