معصومه خالوندی - University Shahrood
محمد رضا عامریان - University Shahrood
همت الله پیردشتی - Agricultural Sciences and Natural Resources University, Sari.
مهدی برادران - University Shahrood
احمد غلامی - University Shahrood

به منظور بررسی کاربرد متیل­جاسمونات بعنوان راه حلی زیستی جهت ارزیابی تحمل گیاه دارویی نعناع فلفلی به شوری آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال زراعی ۱۳۹۳ اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل محلول­پاشی متیل­جاسمونات (صفر، ۷۵ و۱۵۰ میکرومولار) و تنش شوری (صفر، ۳، ۶، ۹ دسی­زیمنس بر متر) بود. نتایج نشان داد با افزایش شوری سرعت تعرق، کلروفیل a، کلروفیل b، وزن خشک برگ و بوته، Fv/Fm، Fm، Y(II)، ETR، محتوای نسبی آب برگ و هدایت روزنه­ای به صورت خطی کاهش یافت و موجب افزایش صفات آنتوسیانین، Fo و NPQ شد. صفات مورد بررسی تحت تاثیر کاربرد متیل­جاسمونات قرارگرفتند که به میزان غلظت متیل­جاسمونات بستگی داشت. به طوریکه در گیاهانی که محلول­پاشی متیل­جاسمونات (غلظت ۷۵ میکرومولار) صورت گرفت موجب افزایش میزان آنتوسیانین و کاهش نشت الکترولیت­های غشا و کاهش اثرات منفی شوری بر هدایت روزنه­ای، ETR و محتوای نسبی آب برگ شد. در سطوح بالای متیل­جاسمونات اثر بازدارندگی آن بر میزان هدایت روزنه­ای، ETR و کلروفیل a مشاهده شد. در مجموع، کاربرد متیل­جاسمونات با بهبود روابط آبی گیاه و افزایش هدایت روزنه­ای، موجب افزایش سرعت انتقال الکترون و کارایی فتوسیستم II می­شود که می­تواند بیانگر نقش مثبت متیل­جاسمونات در شرایط شور باشد. بنابراین به نظر می­رسد کاربرد غلظت ۷۵ میکرومولار متیل­جاسمونات بتواند با افزایش مقاومت به شوری تا حدود زیادی ویژگی­های رشدی گیاه دارویی نعناع فلفلی را در چنین شرایطی بهبود بخشدبه منظور بررسی کاربرد متیل­جاسمونات به عنوان راه­حلی زیستی جهت ارزیابی تحمل گیاه دارویی نعناع فلفلی به شوری، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال زراعی ۱۳۹۳ اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل محلول­پاشی متیل­جاسمونات (صفر، ۷۵ و۱۵۰ میکرومولار) و تنش شوری (صفر، ۳، ۶، ۹ دسی­زیمنس بر متر) بود. نتایج نشان داد با افزایش شوری سرعت تعرق، کلروفیل a، کلروفیل b، وزن خشک برگ و بوته، Fv/Fm، Fm، Y(II)، ETR، محتوای نسبی آب برگ و هدایت روزنه­ای کاهش یافت و موجب افزایش صفات آنتوسیانین، Fo و NPQ شد. صفات مورد بررسی تحت تاثیر سطوح مختلف متیل­جاسمونات قرارگرفتند. به­طوریکه در شوری ۹ دسی زیمنس بر متر، کاربرد غلظت ۷۵ میکرومولار متیل­جاسمونات، موجب افزایش هشت درصدی آنتوسیانین و کاهش ۳۵ درصدی نشت الکترولیت­های غشا و از طرفی موجب کاهش اثرات منفی شوری بر هدایت روزنه­ای (۵۴ درصد افزایش)، ETR (۱۰ درصد افزایش) و محتوای نسبی آب برگ  (۶ درصد افزایش) شد. در سطح بالای متیل­جاسمونات (غلظت ۱۵۰ میکرومولار) اثر بازدارندگی آن بر میزان هدایت روزنه­ای، ETR و کلروفیل a مشاهده شد. در مجموع، کاربرد متیل­جاسمونات با بهبود روابط آبی گیاه و افزایش هدایت روزنه­ای، موجب افزایش سرعت انتقال الکترون و کارایی فتوسیستم II می­شود که می­تواند بیانگر نقش مثبت متیل­جاسمونات در شرایط شور باشد. بنابراین به نظر می­رسد کاربرد غلظت ۷۵ میکرومولار متیل­جاسمونات بتواند با افزایش مقاومت به شوری تا حدود زیادی ویژگی­های رشدی گیاه دارویی نعناع فلفلی را در چنین شرایطی بهبود بخشد.

leaf dry weight, Leaf Chlorophyll and fluorescence parameters, Stomatal conductance, فلورسانس, کلروفیل برگ, وزن خشک برگ, هدایت روزنه ای