سمیه ناصری - دانشگاه رامین
مختار حیدری - دانشگاه رامین
سیروس جعفری - دانشگاه رامین
محمد حسین دانشور - دانشگاه رامین

در آزمایش حاضر، پاسخ دانهال های پسته (Pistacia vera L.) بادامی زرند به شوری بر اساس فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز، برخی شاخص های بیوشیمیایی و تجمع یون ها ارزیابی شد. تیمارهای شوری (۰، ۷۵ و ۱۵۰ میلی مولار کلریدسدیم) و نیترات پتاسیم (۰، ۱۰و ۱۵ میلی مولار) اعمال شده و نمونه برداری پس از ۱۰۰روز انجام شد. نتایج نشان دادند در غلظت ۷۵ میلی مولار کلریدسدیم و ۱۰ میلی مولار نیترات پتاسیم، بیشترین فعالیت نیترات ردوکتاز برگ بود و کمترین فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز در تیمار کلرید سدیم ۱۵۰ میلی مولار و ۱۰ میلی مولار نیترات پتاسیم و یا ۱۵۰ میلی مولار کلریدسدیم وجود داشت. در گیاهان تحت تنش شوری که با نیترات پتاسیم در غلظت های ۱۰ یا ۱۵ میلی مولار تیمار شده بودند، میزان نیترات برگ بیشتر از گیاهان تیمار نشده با نیترات پتاسیم بود. کاربرد نیترات پتاسیم به طور معنی داری نیترات ریشه را در گیاهان تحت تنش شوری افزایش داد. تیمار کلرید سدیم،  اسید آمینه کل در برگ را کاهش داد ولی در گیاهان تیمار شده با ۷۵ میلی مولار کلرید سدیم بدون کاربرد نیترات پتاسیم این کاهش وجود نداشت. در هر تیمار شوری، کاربرد ۱۰ یا ۱۵ میلی مولار نیترات پتاسیم موجب کاهش اسیدآمینه کل در ریشه دانهال های پسته شد. میزان یون های سدیم، پتاسیم و کلر به طور معنی داری توسط تیمارهای کلریدسدیم و یا نیترات پتاسیم قرار گرفت. نتایج نشان داد دریافت و اسیمیلاسیون نیترات در برگ و ریشه دانهال های پسته به طور معنی داری توسط کاربرد مداوم پتاسیم نیترات تغییر یافت.

Enzyme, Pistachio (Pistacia vera), Salinity, NitrogenEnzyme, Pistachio (Pistacia vera), Salinity, Nitrogen., آنزیم, پسته اهلی (Pistacia vera L.), شوری, نیتروژن