تاثیر برخی عوامل محیطی بر کمیت و کیفیت سیلیمارین و روغن بذر گیاه ماریتیغال (Silybum marianum L.)
عنوان مقاله: تاثیر برخی عوامل محیطی بر کمیت و کیفیت سیلیمارین و روغن بذر گیاه ماریتیغال (Silybum marianum L.)
شناسه ملی مقاله: JR_JISPP-9-35_019
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_JISPP-9-35_019
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
محدثه امیری - Isfahan University of Technology
سید حسن زالی - Sari Agricultural and Natural Resources University
مهدی طیبی - Sari Agricultural and Natural Resources University
قدرت اله حیدری - Sari Agricultural and Natural Resources University
جمشید فرمانی - Sari Agricultural and Natural Resources University
خلاصه مقاله:
محدثه امیری - Isfahan University of Technology
سید حسن زالی - Sari Agricultural and Natural Resources University
مهدی طیبی - Sari Agricultural and Natural Resources University
قدرت اله حیدری - Sari Agricultural and Natural Resources University
جمشید فرمانی - Sari Agricultural and Natural Resources University
در این مطالعه درصد روغن و ترکیب اسید چرب بذور ماریتیغال در رویشگاههای غرب مازندران در ارتفاعات و خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک بررسی شد. پس از شناسایی تودههای ماریتیغال در طبقات ارتفاعی، بذور در هر رویشگاه در طول نوار ۱۰۰ متری به فواصل ۳۰ متر از سه نقطه بصورت تصادفی-سیستماتیک نمونه برداری شدند. جهت بررسی خصوصیات خاک و ارتباط شان با کمیت و کیفیت اسیدهای چرب و روغن، در هر سایت سه پلات انداخته شد و به تعداد نمونه های گیاهی، ۱۸ نمونه خاک از عمق ۳۰ سانتیمتری و اطراف ریشه گیاه برداشت شد. برای تعیین محتوای روغن از حلال هگزان و دستگاه سوکسله، شناسایی اسیدهای چرب از دستگاه GC/MS و استخراج سیلیمارین از متانول و حمام التراسونیک استفاده شد. طبق نتایج، بر خلاف سیلیمارین، رویشگاه اثر معنی داری بر درصد روغن نداشت، بیشترین روغن و سیلیمارین نیز به ترتیب از مناطق جلگه ای و کوهستانی بدست آمدند. با توجه به تاثیر معنی دار رویشگاه بر کیفیت روغن، از بین ترکیبات روغن، اسید اولئیک و از خصوصیات خاک، مواد آلی و کربنات کلسیم پاسخ معکوس معنی داری به رویشگاه نشان دادند. شن، پتاسیم، فسفر و نیتروژن با درصد روغن رابطه منفی معنی داری داشتند. ارتفاع با اسید مارگاریک و اسید لینولئیک رابطه مثبت اما با اسید اولئیک رابطه منفی داشت. میزان شن و عناصر فسفر و نیتروژن خاک با اسید پالمیتیک ارتباط مثبت داشتند. از آنجاییکه بارزترین اسیدهای چرب بذر، اسیدهای اولئیک و لینولئیک بودند، روغن ماریتیغال از روغن های اولئیک-لینولئیک با کیفیت تغذیه ای بالا می باشد، لذا کشت آن گزینه ای جهت تولید روغن خوراکی و کاهش وابستگی به سایر کشورها می باشد.
کلمات کلیدی: Fatty acid, Oil percentage, Ecotype, Medicinal plants, اسید چرب, درصد روغن, اکوتیپ, گیاهان دارویی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1367553/