قاسم طاهری - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش دانشگاه شیراز
مریم کوشکی جهرمی - عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز
محمد همتی نفر - عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز

هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیرات ۴ هفته تمرین استقامتی بر برخی عوامل ضد اکسایشی در موش هابود. آزمودنی های این پژوهش شامل ۳۰ سر موش ماده نژاد اسپراگوداولی که در ۲ گروه کنترل و تمرین قرارگرفته اند، می باشد. آزمودنی ها به مدت ۴ هفته برنامه تمرین استقامتی را انجام دادند. برنامه تمرینی ۵ جلسه درهفته و با سرعت ۱۰ تا ۱۷ متر در دقیقه، شیب ۵ تا ۱۵ درجه و مدت ۱۵ تا ۶۰ دقیقه اجرا شد. سپس در دومرحله یکی بلافاصله و دیگری در فاصله زمانی ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین با بیهوش کردن موش ها وگرفتن خون از قلب، نمونه های خونی در لوله های آغشته به EDTA برای بررسی فعالیت آنزیم های SOD وCAT مورد استفاده قرار گرفتند. برای اندازه گیری آنزیم های فوق از کیت chemicals Cayman و به روشالایزا استفاده شد. جهت محاسبه میانگین و انحراف استاندارد از آمار توصیفی، و برای بررسی معنادار بودناختلاف موجود بین گروه ها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد و داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS۱۶ و در سطح معناداری ۰۵ / ۰ = α تحلیل شدند. پس از تجزیه و تحلیل داده ها مشخص شد: تمریناستقامتی تاثیر معنی داری روی فعالیت آنزیم SOD در گروه تمرین بلافاصله پس از تمرین داشته است. همچنین تفاوت قابل ملاحظه ای در میانگین فعالیت آنزیم CAT در گروه تمرین نسبت به گروه دیگر بلافاصلهپس از تمرین مشاهده نشد. با توجه به یافته های این پژوهش به نظر می رسد که استفاده از فعالیت های منظمهوازی میتواند در کاهش اثرات زیانبار رادیکال های آزاد موثر باشد.

سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، تمرین استقامتی