مهدی مظهری - دانشجوی دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز

زبان هر قوم از اجزا و موادی چون واژگان، اصطلاحات ، کنایات ،مثل ها و زبانزدها تشکیل شده است.این اجزاء در طول سالیان به نسل های بعدمنتقل شده و باعث غنای آن زبان می شوند. گویش ها و لهجه های عامیانه به عنوان بخش مهمی از زبان یک قوم، در کنار زبان معیار قرار میگیرند وبه عنوان بخش مهمی از میراث فرهنگی هر ملتی محسوب می شوند و دارای اهمیت هستند.صیانت و پاسداشت گونه های زبانی به عنوان بخش مهمی از میراث فرهنگی هر کشور بر همگان لازم است. لهجه دهکردی هم یکی از لهجههای اصیل و قدمت دار زبان فارسی محسوب می شود.نویسنده این مقاله بر آن است که با ترکیب روش پژوهش کتابخانه ای و میدانی بهبررسی اجزا زبان عامه در گویش دهکردی بپردازد .و حاصل کار را فرا روی مشتاقان فرهنگ و ادب ایران زمین عرضه دارد.

لهجه دهکردی، اجزاء، واژگان، زبانزدها، کنایه ها، ضرب المثل ها