محمد جواد بهزادی شهربابک
ناصر شمس اسفند آبادی
ابوالفضل شیرازی
تقی تکتاز هفشجانی

با توجه به نقش اثبات شده ی PGF۲? داخلی در تخمک گذاری، هدف از انجام این مطالعه ارزیابی تاثیر PGF۲? بیرونی(دی-کلوپروستنول) بر بهبود میزان آبستنی در یک گله بزرگ گاو شیری بود. تعداد ۳۶۲ راس گاو شیری واقع در شرکت زاگرس شهرستان شهرکرد در فصل تابستان(از ۲۰ مرداد تا ۶ شهریورسال ۱۳۹۳) برای مطالعه انتخاب شدند. تمام گاوهای مورد مطالعه با برنامه ی هیت سینک هم زمان سازی فحلی شده و طبق قاعده ی am-pm پس از مشاهده ی فحلی ایستا تلقیح مصنوعی شدند. حیوانات به دو گروه تقسیم شدند؛ گروه درمان که ۱۵۰ میکروگرم دی-کلوپروستنول هم زمان با تلقیح مصنوعی به صورت داخل سیاه رگی دریافت کردند و گروه شاهد که در زمان تلقیح مصنوعی هیچ درمانی دریافت نکردند. به منظور اندازه گیری سطح سرمی پروژسترون، نمونه های خون ۱۳ گاو از هر گروه در زمان تلقیح ، ۴ و ۱۵ روز بعد از آن گرفته شد. آبستنی حیوانات هر دو گروه۴۰-۳۵ روز پس از تلقیح مصنوعی با استفاده از اولتراسونوگرافی تشخیص داده شد. تفاوت معنی داری بین دو گروه از لحاظ میزان آبستنی و سطح سرمی پروژسترون وجود نداشت(P > ۰.۰۵). در نتیجه این مطالعه نشان داد که تجویز داخل سیاه رگیPGF۲? در زمان تلقیح هیچ اثر مفیدی در بهبود میزان آبستنی گاوهای شیری ندارد.

پروستاگلاندین F??, میزان آبستنی, اختلالات تخمک گذاری, پروژسترون, Heatsynch