منیر مجرد - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

ارتفاعات بزوداغی در غرب دریاچه ارومیه و در شمال شرق شهرستان ارومیه قرار دارد. در این ناحیه گنبد آتشفشانی منفردی با انواع محصولات پیروکلاستیک و ترم های اسیدی تا حدواسط مشاهده می شود که داسیت غالب ترین ترکیب آن است. کانی های اصلی این واحد شامل: پلاژیوکلاز و آمفیبول است که در یک متن میکرولیتی تا شیشه ای جاگرفته اند. با بررسی های ژئوشیمی مشخص شد این سنگ ها از نوع داسیت بوده و سرشت کالک آلکالن با پتاسیم متوسط تا شوشونیتی دارد. نسبت LREE/HREE در این سنگ ها بالا است (La N/Yb N حدود ۲۰). این سنگ ها از HFSE، HREE و TNT فقیر بوده و در مقابل از LILE و به ویژه Sr غنی هستند. جایگاه تکتونیکی مرتبط با قوس و نقش مهم پوسته در تولید ماگما از دیگر نتایج به دست آمده است. این داسیت ها، آداکیت از نوع HSA بوده و ماگمای مولد آن در اثر ذوب بخشی قطعه اقیانوسی فرورونده (با ترکیب اکلوژیتی) و رسوبات روی آن در مرحله پس برخوردی پدید آمده است. ویژگی های ژئوشیمیایی اعلام شده برای آداکیت ها در متون زمین شناسی برای نمونه های منطقه بزوداغی صادق است از قبیل: Al۲O۳>۱۵%، MgO۵۶% و Sr>۴۰۰ ppm و غنای آنها از LILE و LREE و تهی شدگی از HREE و Y و نسبت بالای La/Yb>۲۰ و Sr/Y>۴۰.

داسیت, آداکیت, ژئوشیمی, پس از برخورد, بزوداغی, ارومیه, پهنه ایران مرکزی