حسین مهدی زاده شهری - Department of Petrology, School of Geosciences, Shahrood University of Technology, Shahrood, Iran
جواد قانعی اردکانی - Department of Geology, University of Payame Noor, ۱۹۳۹۵-۴۶۹۷, Tehran, Iran
علی درویش زاده - گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، لاهیجان، ایران
محمدعلی مکی زاده - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

توده نفوذی گرانیتوئیدی خضرآباد در شمال غرب استان یزد و در کمان ماگمایی ارومیه-دختر واقع شده است. نفوذ این توده در سنگ میزبان آهکی کرتاسه (سازند تفت) باعث اسکارن سازی در هشت کوه با مجموعه کانیایی زیر شده است: Garnet+Clinopyroxene+Epidote+Tremolite-Actinolite+Chlorite+Calcite+Quartz. مطالعه همیافتی کانی ها نشان می دهد که همیافت گارنت-پیروکسن با بیشترین فراوانی پایه کانیایی اسکارن را شکل داده، گارنت و پیروکسن از دیدگاه بافتی ارتباط تنگاتنگی با هم دارد. مطالعه دقیق روابط پاراژنتیک کانی های اسکارن به وضوح مراحل مختلف را در تکوین سامانه اسکارن نشان می دهد. به گونه ای که دو مرحله بنیادی در زایش کانی ها تشخیص داده شده است. بنابراین، می توان اسکارن هشت کوه را یک اسکارن چندزایی (polygenic) در نظر گرفت. شیمی کانی ها، گارنت را متمایل به قطب گروسولار و پیروکسن را از نوع اوژیت نشان می دهد و اوج دگرگونی، شکل گیری پیروکسن درگامه پیشرونده اسکارن را باعث شده و به دنبال آن تشکیل گارنت اتفاق افتاده است. وجود منطقه بندی در گارنت ها، جانشینی دوره ای Al-Fe+۳ موجود در سیال را حین تشکیل این کانی نشان می دهد. حاکم شدن شرایط اکسیدان طی تبلور سیال، سبب ناپایداری پیروکسن (پایین بودن فوگاسیته اکسیژن) و رشد گارنت های آندرادیت در سامانه اسکارنی در T۵۵۰ درجه سانتیگراد شده است.

روابط پاراژنتیک, اسکارن چندزایی, گرانیتوئیدی خضرآباد, اسکارن هشت کوه