شهاب احمدی - دانشجوی کارشناسی معماری-طراحی محیط داخلی. دانشگاه جامع علمی کاربردی واحد استان کرمانشاه-ایران -مرکز آموزش علمی کاربردی جهاد دانشگاهی کرمانشاه
علی امرائی - کارشناسی ارشد معماری، مدیر گروه معماری دانشگاه جامع علمی کاربردی واحد استان کرمانشاه، مرکز آموزش علمی کاربردی جهاد دانشگاهی کرمانشاه

شهر در فرهنگ ایرانی مفهومی جامع و متشکل از ابعاد مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، تاریخی وطبیعی است و خیابان یکی از عناصراصلی درایجاد شهرها می باشد که روند شکل گیری آن ازعوامل مختلفی متاثراست این تاثیرپذیری در دو دوره ی پهلوی اول ودوم بیشترقابل لمس می باشد، به عبارتی معماری پهلوی دردو دهه ی سلطنت رضاشاه (۱۳۰۴-۱۳۲۰) دولت ایران تعیین کننده ی سبک معماری بوده و اغلب پروژه ها هم به نفع عامه مردم بود و هم چهره شهر راتغییر می داد تغییرات بافت و ساختار خیابان های شهری غرب کشور، حاصل از فرایندی است که با الگوبرداری از از سبک و سیاق معماری غربی و بدون توجه به عناصر با ارزش معماری ایرانی-اسلامی ، از سال های ابتدایی قرن حاضر آغاز شده و تحت تاثیر نیروهای مختلفی، از قبیل زمان، اداری، اقتصادی، سیاسی و نیروهای اجتماعی شکل گرفته است،وجود بازار قدیمی شهر کرمانشاه در این محدوده اهمیت تاریخی-هویتی خیابان مدرس را نشان می دهد موضوعی که در بررسی این پژوهش اهمیت ویژه ای دارد از سوی دیگر به واسطه بستر طبیعی شهر و دسترسی در خیابان های شهر با مسئله روبرو شده است. می توان گفت، خیابان درمناطق غرب ازمدرنیته ونظام حکومتی رضاشاه و عناصرفرهنگی، واجتماعی، اقتصادی متاثربوده است که متاسفانه این امر یعنی خیابان های صلیبی شکل باعث گسست و جدائی سه عنصر بازار،مسجد و محله گردید و علاوه بر تاثرات منفی و یا منفی عملکردی باعث کمرنگ شدن ارتقاء تعاملات اجتماعی، جنبه های احساسی روانی، مفاهیم سمانتیکی و زیبایی شناسی، میزان تجربه پذیری شهری، سلسله مراتبی کالبدی- عملکردی و مکان گزینی کالبدی – عملکردی و غیره گردیده است. در این راستا این پژوهش سعی دارد با روش توصیفی تحلیلی به بررسی ، تحلیل و ارزیابی معیارهای ۱۸ گانه که بر ارتقاء کیفیت فضایی این خیابان که حاصل از تغییرات کالبدی چندین ساله بوده از دیدگاه متخصصین بررسی نموده تا نتایج حاصل از آن در بررسی چشم انداز طرح توسعه این خیابان پراهمیت بکار آید.

شهر، خیابان، ، کرمانشاه، مدرس ، تعاملات اجتماعی، زیبایی شناسی، بازار