مهران کریم زاده خویی - دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه تهران
رضا سلطانی - دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه تهران
محمود حیدرزاده سهی - دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه تهران

در این مقاله، آلیاژ منیزیم AZ۳۱  پاشش حرارتی شده با پودر پیش نشست WC-۱۰%Co-۴%Cr پس از ذوب سطحی توسط لیزر پالسی Nd:YAG به منظور افزایش مقاومت به خوردگی مورد بررسی قرار گرفت. ترکیب شیمیایی، فاز و میکروساختار لایه کامپوزیتی ایجادشده تحت این فرآیند به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی مجهز به طیف سنج انرژی پرتو ایکس و پراش سنج پرتو ایکس بررسی شدند. بعد از فرآیند لیزر ترکیبات بین فلزی مختلفی از جمله Cr۲O۳، W۲C در لایه کامپوزیتی، شناسایی شد. این لایه به طور عمده حاوی ذرات کاربید تنگستن، کروم و کبالت پخش شده در زمینه منیزیمی بود. در این مقاله، علاوه بر بررسی خواص خوردگی، بررسی سختی لایه حاصل از فرآیند لیزر توسط دستگاه میکروسختی سنج نشان داد سختی آلیاژ منیزیم AZ۳۱ از حدود ۵±۵۰  ویکرز برای آلیاژ پایه به حدود ۱۰±۲۰۰ ویکرز برای لایه حاصل از فرآیند لیزر افزایش یافته است. بررسی رفتار خوردگی نمونه تحت فرآیند لیزر و مقایسه آن با آلیاژ پایه به وسیله آزمون پلاریزاسیون تافل در محلول ۳/۵ درصد کلرید سدیم انجام شد و با تعیین متغیرهای به دست آمده از منحنی های پلاریزاسیون و مقایسه آن ها به آلیاژ پایه مشخص شد میزان مقاومت به خوردگی نمونه تحت فرآیند لیزر با پودر پیش نشست WC-Co-Cr  به میزان سه برابر نسبت به آلیاژ پایه افزایش یافته است.

آلیاژ منیزیم AZ۳۱, پودر WC-۱۰%Co-۴%Cr, لیزر پالسی Nd:YAG, مقاومت به خوردگی, سختی