عباس عباس پور - دکتری مدیریت منابع انسانی، دانشیار گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبائی
حمید رحیمیان - دکتری آموزش و پرورش، دانشیار گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبائی. تهران. ایران
مرتضی طاهری - دکتری مدیریت آموزشی، استادیار گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبائی. تهران. ایران.
مهدی مبینی - دکتری مدیریت آموزش عالی، دانشگاه علامه طباطبائی. تهران. ایران.

هدف: بررسی عوامل موثر بر انتقال یادگیری برنامه های پرورش هیئت علمی در دانشگاههای منتخب شهر قم. روش: پژوهش حاضر با راهبرد اکتشافی و رویکرد ترکیبی انجام شد. در مرحله کیفی با روش نظریه زمینه ای و انجام مصاحبه های نیمه ساختاریافته شرایط زمینه ای، عوامل علی و میانجی، راهبردها و پیامدهای فرایند انتقال یادگیری در برنامه های پرورش هیئت علمی بررسی و الگوی کیفی بر اساس مدل پاردایمی نظریه زمینه ای ترسیم شد. در مرحله کمی از طریق پرسشنامه طراحی شده، نظرات ۲۰۰ نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاههای شهر قم، جمع آوری و تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: انگیزش و احساس نیاز اعضای هیئت علمی با انتقال یادگیری به عنوان پدیده محوری، رابطه معنادار داشتند؛ اما رابطه حرفه گرایی هیئت علمی با انتقال یادگیری تایید نشد. همچنین ارتقای سطح آزادی علمی، جامعه پذیری اعضای هیئت علمی و شایستگی مدرسان به عنوان راهبردهای الگوی طراحی شده بر بهبود عملکرد اعضای هیئت علمی تاثیر معنادار داشت. نتیجه گیری: ارتقای کیفی فرایند پذیرش و جذب دانشجویان، ارتقای سطح نعاملات بین المللی، پویایی برنامه های درسی و حاکمیت جو حمایتی در سطح محیط های دانشگاهی، نیازسنجی جامع و مشارکت اعضای هیئت علمی در طراحی برنامه های پرورش، ارتقای سطح آزادی علمی، اصلاح و پیاده سازی فرایند جامعه پذیری هیئت علمی و به کارگیری مدرسان شایسته بر افزایش سطح اثربخشی برنامه های پرورش هیئت علمی تاثیرگذار است.

رویکرد تحقیق ترکیبی, پرورش هیئت علمی, انتقال یادگیری