محمدعلی خلیجی - استادیار گروه شهرسازی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
مریم صورت نگار - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه شهرسازی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.

باتوجه به وابستگی بیش ازپیش جهان کنونی به رشد فناوری و اقتصاد مبتنی بردانش، اتکا به نسل جدید دانش به صورت نوآورانه به ابزاری برای سازگاری با تغییرات و چالشهای مدیریتی تبدیل گشته است. به همین دلیل مناطق شهری که به عنوان کانونهای اصلی توسعه اقتصاد دانش بنیان شناخته میشوند، دچار تغییر و تحولاتی میگردند. در این راستا سازماندهی فضا و توسعه مکانهای مبتنی بر تولید دانش به یکی از مباحث اصلی توسعه شهری و به اولویتی راهبردی تبدیل گشته است و مناطق شهری به منظور جذب سرمایه های انسانی و مالی، ارتقاء کیفیت زندگی ناچار به به کارگیری سیاستهایی جهت خلق فضاها مراکز شهری دانش بنیان میباشند؛ چراکه خلاقیت و دانش به عنوان محرکان آینده اقتصاد شهری به شمار آمده و شهرها به دنبال ایجاد شرایط مناسب برای ظهور و بروز خلاقیت و دانش بوده و دستیابی به چنین شهرهایی آرزوی هر جامعه ای هست؛ در این مقاله ضمن معرفی شهرهای دانش بنیان به عنوان رویکرد غالب در شهرسازی خاستگاه نظری دیدگاه های تاثیرگذار و ادبیات نظری - تجربی ابعاد و شاخصهای آن را بررسی کرده است. این تحقیق به لحاظ هدف بنیادی - نظری و داده های آن به روش کتابخانه ای - اسنادی فراهم آمده است. یافته های مقاله بیانگر آن است که باتوجه به شرایط امروز در بیشتر شهرهای جهان توافق کلی درباره تعریف اصول و معیارها و شاخصهای شهر دانش بنیان و خلاق وجود ندارد. خلاق هست موفقیت شهر دانش بنیان هست. به گونه ای که ساخت و شکوفایی پایه مبتنی بردانش و تشویق تجارتها و حرفه های جدید میشوند.

فضاهای شهری، توسعه شهری، شهر دانش بنیان ، شهر خلاق