راضیه لبیب زاده - استادیار و عضو هیئت علمی دانشکده ی هنر و معماری، دانشگاه علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
آیدا صادقی - پژوهشگر دوره دکتری تخصصی دانشکده ی هنر و معماری، دانشگاه علوم و تحقیقات، تهران، ایران.

در سالهای اخیر که ایمنی بیماران و تسریع روند بهبود بیماری آنها موردتوجه قرارگرفته است، معماران فضاهای درمانی به خاطر نیاز بیماران به ارائه ی خدمات بیمار - محور و خانواده محور و به دلیل کاهش حوادث، به موضوعی به نام »طراحی مبتنی بر شواهد۱ «روی آوردند. رویکردی در طراحی فضاهای درمانی که بر اهمیت استفاده از داده های معتبر به منظور کارآمدی تاکید دارد. تغییر نقش بیمارستانها در آینده دور و لزوم برنامه ریزیهای بلندمدت و میان مدت برای تغییرات لازم در ساختار بیمارستانها از ضروریات غیرقابل انکار است. بررسی و انتخاب رویکردهای مختلف برای ایجاد تغییر در بیمارستانها، نیازمند بررسیهای گسترده در این زمینه و یافتن بهترین پاسخ برای شرایط و ویژگیهای یک کشور است.امروزه شاهد تغییر جهت به سوی لبمار حوری در مراکز درمانی بود. در سایر کشورهای اروپایی و آمریکایی، به جای آنکه طراح، تنها به امور تکنیکی و پزشکی توجه کند درصدد آن است که بیماران را از حال و هوای افسردگی بیرون کند. لذا، بیمارستانهای قدیمی، معماری خود را تغییر دادند تا محیطی انسانگرا و بیمار محورتر به وجود آید.این مقاله در پی آن است که چگونگی طراحی مراکز درمانی را با روش مبتنی بر شواهد و با هدف بهبود کیفیت فضا و کاهش خطاهای پزشکی در راستای افزایش رضایت بیمار و درنتیجه تسریع روند بهبود بیماری ارائه دهد.مطالعات پیش رو پژوهشی توصیفی- تحلیلی است بر اساس مشاهده میدانی و مطالعات کتابخانه ای هست که با تجزیه وتحلیل داده ها و مطالعات ایده و راهکار طراحی مناسب ارائه گردیده است.

مراکز درمانی، بیماری- محوری، محیط شفابخش، طراحی مبتنی بر شواهد، آینده