عباس زمانی - دانشجوی دکترای تخصصی مدیریت رسانه ای، باشگاه پژوهشگران و نخبگان، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
حمید رشادی - کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد
فائزه تقی پور - عضو هیئت علمی و استادیار گروه علوم ارتباطات، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)
سیامک کورنگ بهشتی - عضو هیات علمی و استادیار گروه مدیریت فرهنگی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)

پژوهش حاضر با هدف شناسایی تجارب اساتید علوم ارتباطات از آزادی بیان در رسانه های ایران انجام شد. روش پژوهش، کیفی از نوع پدیدار شناسی و تعداد مشارکت کنندگان ۱۲ نفر از اساتید رشته علوم ارتباطات بودند که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با استفاده از مصاحبه عمیق نیمه ساختارمند مورد مطالعه قرار گرفتند. همچنین جمع آوری یافته ها تا اشباع نظری اطلاعات ادامه یافته و با روش کلایزی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در ادامه تعداد ۶۲ مفهوم استخراج و پس از مقوله بندی در پنج بعد شامل: ۱.وضعیت رسانه ای؛ ۲.تنوع رسانه؛ ۳.مالکیت و محتوا؛ ۴.قانونی و ۵.موانع آزادی بیان، در رسانه های ایران دسته بندی شد. نتایج نشان داد که برای ارتقای آزادی بیان در رسانه های کشور، باید تمامی ابعاد فوق در تصمیم گیری و سیاستگذاری به طور بی طرفانه مورد توجه قرار گرفته و قوانین و فرایندها به گونه ای اصلاح شود تا برای رسانه ها شفاف تر و دارای محدودیت کمتری باشد.

آزادی بیان, رسانه, حقوق رسانه, حقوق ارتباطات