المیرا دشتی داریان - دانش آموخته دکترا روان شناسی تربیتی، گروه روان شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.
کیانوش هاشمیان - نویسنده مسئول، دانشیار، گروه روان شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران، Hashemian@irau.ac.ir.
خدیجه ابوالمعالی الحسینی - دانشیار، گروه روان شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.

مقدمه: پیوند با مدرسه، یکی از مهم­ترین جنبه­های ارتباط دانش­آموزان با مدرسه است که به­عنوان یکی از عوامل موثر بر برون­دادهای تحصیلی و رفتاری دانش­آموزان، بر شمرده شده است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر آموزش خودتعیین­گری و آموزش سرمایه روان شناختی و تلفیق این دو روش بر افزایش پیوند با مدرسه در دختران دانش­آموز دوره اول متوسطه بود. روش پژوهش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس­آزمون با گروه کنترل و پیگیری یک ماهه و جامعه آماری شامل دانش­آموزان دختر دوره متوسطه اول یکی از مدارس دخترانه شهر تهران در سال ۱۳۹۵ بود که از میان آن­ها بر اساس ملاک­های ورود، ۶۰ نفر انتخاب و در چهار گروه جایگزین شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه پیوند با مدرسه ساخته رضایی شریف و همکاران را تکمیل کردند. گروه آزمایشی اول تحت آموزش سرمایه روان شناختی، گروه آزمایشی دوم تحت آموزش خودتعیین­گری و گروه آزمایشی سوم تحت آموزش تلفیقی سرمایه روان شناختی و خودتعیین­گری قرار گرفتند. در این مدت گروه کنترل تحت هیچ آموزشی قرار نگرفت. داده­های پژوهش حاضر با استفاده از تحلیل کوواریانس درون گروهی بین گروهی تحلیل شد. یافته ­ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که اثر هر سه روش بر افزایش پیوند با مدرسه معنادار بود و در طی پیگیری یک ماهه این اثر دوام داشت. تلفیق آموزش سرمایه روان شناختی و خودتعیین­گری بیش­تر از آموزش­های مجزا منجر به افزایش پیوند با مدرسه در دانش آموزان دختران بود. نتیجه­ گیری: براساس نتایج حاصل از پژوهش حاضر پیشنهاد می­شود در کنار آموزش سرمایه روان­شناختی و خودتعیین گری به دانش آموزان، این آموزش برای آشنایی معلمان با نیازهای بنیادین دانش آموزان و حمایت از آن­ها و کمک به افزایش سطح انگیزش درونی دانش آموزان، به آن­ها داده شود.

پیوند با مدرسه خودتعیین گری سرمایه روان شناختی