رویا زاهدی - دانشگاه صنعتی ارومیه، دانشکده مهندسی شیمی دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی گرایش جداسازی – دانشگاه صنعتی ارومیه
محمد سیروس آذر - دانشگاه صنعتی ارومیه، دانشکده مهندسی شیمی استاد تمام دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی ارومیه

استفاده ی ترکیبی ژلاتین با سایر زیست مواد به عنوان یک سامانه دارورسانی، ضمن حفظ و افزایش خواص مواد توده، باعث انعطاف پذیری بالاتری در تخریب پذیری و رهاسازی کنترل شده ی دارو میشود. در این پژوهش، پس از تهیه ی هیدروژله ای زیست نانوکامپوزیتی با زمینه ی ژلاتین-PVA همراه با نانوذرات خاکرس مونتموریلونیت MMT به روش انجماد-یخ زدایی و سپس بارگذاری داروی ضدسرطان کپسیتابین در این سامانه، الگو و مکانیسم رهایش دارو در نمونه ها بررسی شده است. برای این منظور از مدلهای کورسمایر-پپس و پپس-ساهلین استفاده شده و در ادامه مکانیسم رهایش دارو در این سامانه ها تعیین شده است.

هیدروژل، زیست نانوکامپوزیت، سامانه های دارورسانی، رهایش دارو، سرطان سینه، کپسیتابین