زهرا محمدی نسب - گروه مهندسی شیمی ،دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی گرایش بیوتکنولوژی دانشگاه رازی
علیرضا حبیبی - گروه مهندسی شیمی ،دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران دانشیار مهندسی شیمی دانشگاه رازی

حساسیت مواد فعال موجود در عصاره زنجبیل به نور و دما و ... ضرورت استفاده از فرآیند محصورسازی برای حفاظت از این مواد در برابر اکسیداسیون را نشان میدهد. در این تحقیق امکان انکپسوله سازی الئورسین زنجبیل در درون ساختار حلقوی بتاسیلکودکسترین مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان داد که بتاسیکلودکسترین توانایی بالایی برای محصورسازی الئورسین دارد و در نتیجه میتواند موجب به تعویق افتادن اکسایش ترکیبات فنولی الئورسین در برابر عوامل محیطی همچون نور در دمای محیط گردد. خاصیت آنتی اکسیدانی کمپلکس حاصل تا حدود ۹۷% در مقابل پراکسید هیدروژن پس از گذشت ۱۰۰ روز نگهداری در دمای محیط حفظ شد. بدون انجام محصورسازی حدود ۷۵% از فعالیت آنتی اکسیدانی پس از طی این مدت، باقی میماند. نتایج طیف سنجی اشعه مادون قرمز )FTIR( تایید کننده تشکیل ساختار کمپکلس الئورسین- بتاسیکلودکسترین بود.

اولئورسین، شوگائول زنجبیل، ساختار کمپلکس، انکپسوله سازی