حسنعلی لقایی
فریده عتابی
زهره فرجام بوئینی

قنات، سازه ای بومی برای استحصال آب های زیرزمینی است که از حدود ۳۰۰۰ سال پیش در ایران کاربرد داشته است. کلانشهر تهران بیش از ۶۰۰ رشته قنات دارد که قنات سنگلج، یکی از قدیمی ترین آنها است و در مرکز شهر واقع است. در این مقاله سعی برآن است تا راهکارهایی جهت احیاء و باززنده سازی رشته قنات مذکور به عنوان الگویی در راستای مدیریت پایدار آب و استفاده از ظرفیت های قنوات در بافت شهری ارائه شود. در این رابطه ابتدا به پایش و اندازه گیری کلیه متغیرهای کیفی آب پرداخته شده که نتایج، حاکی از آلوده بودن آب قنات سنگلج و وجود عوامل تهدیدکننده بسیار است. سپس با روش تحلیلی- کاربردی SWOT برنامه ریزی و تدوین استراتژی ها انجام شده و با استفاده از روش QSPM، استراتژی ها، اولویت بندی شده اند. طرح احیاء نهایی قنات سنگلج براساس استراتژی با بالاترین اولویت اجرایی و در قالب ۲ راهبرد با هدف مدیریت پایدار منابع آب و بازیافت آن ارائه شده است.

باززنده سازی, مدل SWOT, قنات, توسعه پایدار شهری