رضا سپهوند - دانشیار گروه مدیریت دانشگاه لرستان، ایران
محسن عارف نژاد - استادیار گروه مدیریت دانشگاه لرستان، ایران

با پیچیده شدن رقابت در عرصه کسب وکار به ویژه در صنایع و سازمان های دانش بنیان دارویی، نقش سرمایه های نامحسوس بیش از هر زمان دیگری پررنگ شده است. در واقع هر چه برشدت رقابت افزوده می گردد، اهمیت سرمایه های نامحسوس بیشتر شده، از میزان اهمیت سرمایه های فیزیکی و ثابت کاسته می شود. هدف این پژوهش بررسی اثر سرمایه های انسانی، سازمانی و اجتماعی بر بهره وری دانش در شرکت های دارویی ایران است. جامعه آماری این پژوهش صنعت دارویی کشور و نمونه آماری شرکت های زیرمجموعه هولدینگ دارویی تامین (TPICO) می باشد. برای گردآوری داده های این پژوهش از پرسش نامه سرمایه انسانی (سوبرمینین و یوندت ، ۲۰۰۵)، پرسش نامه سرمایه سازمانی (داونپورت و پراساک، ۱۹۹۸)، پرسش نامه سرمایه اجتماعی (بورت، ۱۹۹۲) و پرسش نامه بهره وری دانش (گوپتا و گویندارجان، ۲۰۰۰) استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان دهنده اثرات مثبت و معنی دار ابعاد سه گانه سرمایه های نامحسوس بر بهره وری دانش در شرکت های دارویی ایران است.

سرمایه نامحسوس, سرمایه انسانی, سرمایه سازمانی, سرمایه اجتماعی, بهره وری دانش