زینب قربانی - کارشناس ارشد روان شناسی تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی
امید شکری - استادیار دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، گروه روان شناسی کاربردی، تهران، ایران
جلیل فتح آبادی - دانشیار دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، گروه روان شناسی کاربردی، تهران، ایران
مسعود شریفی - استادیار دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، گروه روان شناسی کاربردی، تهران، ایران

این مطالعه با هدف آزمون نقش واسطه­ای رابطه بین­فردی معلمان در رابطه نیرومندی­های منشی آن ها با خودکارآمدی ادراک شده معلمان برای آموزش اخلاقی دانش­آموزان انجام شده است. ۲۰۰ معلم (۱۰۰ مرد و ۱۰۰ زن) به نسخه کوتاه ابزار نیرومندی­های منشی، پرسشنامه تعامل معلم و مقیاس کارآمدی معلم بر آموزش اخلاقی دانش­آموزان پاسخ دادند. نتایج نشان داد که رابطه نیرومندی­های منشی با رفتار بین فردی مثبت معلم و خودکارآمدی معلم برای آموزش اخلاقی دانش­آموزان مثبت و معنادار و با رفتار رابطه بین فردی منفی معلم، منفی و معنادار بود. همچنین، نتایج نشان داد رابطه رفتار بین­فردی مثبت معلم با خودکارآمدی معلم برای آموزش اخلاقی مثبت و معنادار و رابطه رفتار رابطه بین فردی معلم با خودکارآمدی برای آموزش اخلاقی دانش آموزان منفی و معنادار بود. نتایج همچنین نشان داد که مدل مفروض واسطه مندی نسبی رابطه بین فردی معلم در رابطه نیرومندهای منشی و خودکارآمدی معلمان برای آموزش اخلاقی دانش­آموزان برازش قابل قبولی با داده­ها دارد. همچنین، نتایج نشان داد که در مدل­ مفروض، ۲۵ درصد از واریانس خودکارآمدی معلمان برای آموزش اخلاقی دانش­آموزان از طریق نیرومندی­های منشی و رابطه بین­فردی آن ها تبیین شد. این نتایج نشان می­دهد که بخشی از واریانس مشترک بین دوایر مفهومی نیرومندی های منشی و خودکارآمدی برای آموزش اخلاقی فراگیران، نتیجه تغییرپذیری در رفتار رابطه بین فردی معلم است. 

تحلیل واسطه ای, خودکارآمدی برای آموزش اخلاقی دانش آموزان, رفتار رابطه بین فردی معلم, نیرومندی های منشی