مهدی صالحزاده - دانشجو دکترای، گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاداسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
آرزو نجایی - استادیار، گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
محمدابراهیم رمضانی - استادیار، گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
پروین علیزاده اسلامی - استادیار، گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه ازاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
محمد شکری - استادیار، گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه ازاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران

در بین آلاینده­ های آلی، فنل و مشتقات آن متداول ­ترین آلاینده ­هایی هستند که وجود آن ها در غلظت­ های کم باعث عدم استفاده از منابع آبی و آلودگی آن می­ شود. روش ­های مختلفی برای حذف فنل از فاضلاب و محلول­ های آبی استفاده شده است. فرایند اکسیداسیون پیشرفته با استفاده از ذرات آهن صفر ظرفیتی و رادیکال سولفات فعال شده با نور ماوراءبنفش در حذف فنل از فاضلاب مصنوعی به عنوان یک روش پربازده شناخته شده است. هدف از این پژوهش بررسی تغییرات pH و شناخت ریخت­شناسی ذرات جاذب آهن صفر ظرفیتی به عنوان پارامتر اصلی فرآیند و سینتیک واکنش در افزایش کارایی آن بود. آزمایش ها در یک راکتور پلکسی گلاس  l ۳ مجهز به ۲ منبع تابش اشعه ماوراءبنفش (nm ۲۵۴) انجام شد. تاثیر متغیرهایی مانند pH اولیه، مقدار"آهن صفر ظرفیتی"، مقدار پرسولفات، غلظت فنل و زمان تماس موردبررسی قرار گرفت. تعیین ویژگی آهن صفر ظریتی توسط آنلیزهای XRD، SEM، EDAS، و BET تعیین شد. نتایج تعیین ویژگی نشان داد که سطح ویژه آهن صفر ظرفیتی m۲/g ۴۳/۴ بود. متوسط اندازه نانوذرات آهن nm ۴۸/۳۵ محاسبه شد. نتایج EDAS نشان داد که ترکیبات آهن و اکسیژن با درصدهای ۱۲/۹۶ و ۸۸/۳ در نمونه آهن صفر ظرفیتی وجود داشت. از لحاظ ریخت­شناسی، آنالیز SEM نشان داد که بلوره­ها دارای ساختارکریستالی شکل مناسب بودند. نتایج جذب نشان داد که در pH اولیه ۶، بالاترین میزان حذف فنل به مقدار ۸۵/۳ ± ۸۷/۹۴% حاصل شد. بررسی سینتیک­های درجه صفر، یک و دو برای فرایند ZVI/UV/PS نشان داد که فرایند تلفیقی ذکرشده جهت حذف فنل از درجه دو تبعیت نموده و pH در حذف فنل از فاضلاب موثر می­باشد.

آهن صفر ظرفیتی, اکسیداسیون پیشرفته, پرسولفات, فنل