غلامرضا رجبی - استاد گروه مشاوره دانشگاه شهید چمران، اهواز
فرزانه رشیدی - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده دانشگاه شهید چمران اهواز
منوچهر تقی پور - عضو هیات علمی گروه مشاوره دانشگاه شهید چمران اهواز

هدف این پژوهش تعیین برازش مدل ساختاری رابطه خودکارآمدی در روابط رمانتیک و رضایت زناشویی با میانجی گری رفتارهای حفظ رابطه و طرح این پژوهش هم بستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. ۲۰۰ معلم زن متاهل از مدارس ابتدایی نواحی یک و سه شهر اهواز به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای برگزیده شدند و به مقیاس خودکارآمدی در روابط رمانتیک (ریجیو، ویزر، والن زالا، لی، مونتس و هایر، ۲۰۱۱)، سنجه راهبرد حفظ رابطه (کاناری و استافورد، ۱۹۹۲) و مقیاس رضایت زناشویی (محرابیان، ۲۰۰۵ به نقل از رجبی، ۲۰۱۰) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش آماری مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شدند و نتایج نشان داد که همه شاخص های برازندگی مدل مناسب است. ضرایب مسیر مستقیم خودکارآمدی در رابطه رمانتیک به راهبردهای حفظ رابطه و راهبردهای حفظ رابطه به رضایت زناشویی معنادار بودند، اما مسیر خودکارآمدی در رابطه رمانتیک به رضایت زناشویی معنادار نبود. همچنین، راهبردهای حفظ رابطه نقش واسطه گر بین خودکارآمدی در رابطه رمانتیک و رضایت زناشویی بر عهده داشت. با توجه به نتایج این پژوهش به نظر می رسد افرادی که خودکارآمدی مناسب در رابطه رمانتیک دارند، به دلیل استفاده از راهبردهای حفظ رابطه، رضایت زناشویی بیشتری را تجربه می کنند.

خودکارآمدی, رضایت زناشویی, حفظ رابطه, رمانتیک