محمدحسن ذال - استادیار گروه مدیریت جهانگردی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه مازندران
مهدی رمضان زاده لسبویی - استادیار گروه مدیریت جهانگردی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه مازندران

امروزه مقاصد گردشگری میراث فرهنگی، از پررونقترین مکانهای گردشگری محسوب می شوند.تجارب موفق کشورهایی همچون چین و یونان نشان میدهد، برنامه ریزی صحیح برای این مقاصد،سبب رونق اقتصاد گردشگری در این مناطق شده است. ایران نیز کشوری تاریخی با محوطه هایمیراث فرهنگی بیشمار است. یکی از مقاصد گردشگری میراث فرهنگی در ایران، سیراف در استانبوشهر است. هدف پژوهش حاضر ارزیابی جایگاه بندر باستانی سیراف در حوزه گردشگری میراثفرهنگی، به منظور امکان سنجی، برنامهریزی و توسعه پایدار گردشگری در مناطق جنوبی کشوراست. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و مطالعه ی موردی است که داده های آن به روش اسنادی ومیدانی گردآوری و با روش توصیفی- تحلیلی تفسیر شده است. بررسی میدانی شامل طرحپرسشنامه و گردآوری آراء متخصصان ذیربط با تکنینک دلفی است. پرسش های پژوهش در حوزه های اجتماعی و فرهنگی (Social and Cultural) (S)، محیطی (Environment) (E)، سیاست (Politic) (P) و اقتصاد و گردشگری (Tourism and Economic) (T) طرح و تنظیم شده اند. نتایج نشان می دهد، احیای سنتها، نمایش محیط زیست، توسعه، سرمایه گذاری و اشتغال زایی از مهمترین تاثیرات مثبت و دستکاری تصویر جامعه، آسیب محیطی، تخصیص نامناسب منابع مالی و از دستدادن اصالت از مهمترین اثرات منفی گردشگری در حوزه های یادشده هستند.

سیراف، میراث، گردشگری فرهنگی، تحلیل S.E.P.T