زهرا رومیانی - کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی دانشگاه لرستان

بیمارستان­ها ساختار، هدفی خاص و نقشی محوری در پویایی نظام­های اجتماعی، اقتصادی و روانی در جامعه دارند. درمان فجایع، حوادث و بحران­ها، مسائل پیچیده و بحث برانگیز برای بخش بهداشت به حساب می آید. تاب آوری سازمانی هدف موثری است که به طور مداوم به عملکرد سازمان در طول فجایع و موقعیت­های بحرانی به­خصوص شرایط کرونایی جهان امروز کمک می­کند؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر اولویت بندی ابعاد تاب آوری سازمانی در مواجهه با شرایط بحرانی کرونا در بیمارستان­های شهر خرم آباد است. در پژوهش توصیفی–کاربردی حاضر که در بیمارستان­های شهر انجام شده است، ابعاد و حیطه شناسایی شده جهت سنجش سطح تاب آوری سازمانی در بیمارستان­ها، در قالب پرسش­نامه در اختیار کارشناسان و متخصصان مربوطه قرار گرفت و سپس نظرات آن ها دریافت شد. درنهایت در این پژوهش کارکنان و مدیران بیمارستان­های شهر خرم آباد به عنوان جامعه و تعداد ۲۰۰ نمونه برای مطالعه انتخاب و پرسشنامه با طیف لیکرت طراحی و بین نمونه مورد مطالعه توزیع شد. نتایج تحقیق از روایی و پایایی بالا برخوردار بود و به منظور تجزیه­وتحلیل داده ها از آزمون فریدمن برای اولویت بندی و تحلیل عامل تاییدی جهت شناسایی ابعاد تاب آوری سازمانی استفاده شده است. نتایج نشان داد که بااهمیت ترین عامل ازنظر جامعه آماری در مورد تاب آوری سازمانی از دیدگاه مدیران و کارکنان بیمارستان، رهبری و تصمیم گیری، استفاده از دانش و تجربه، تعهد مدیریت، آمادگی، مشارکت موثر همگانی و ارتباطات و کار گروهی است؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که هرچند میزان سطح رهبری، دانش و تجربه، تعهد مدیریت و آمادگی بیمارستان­ها در مقابل بحران کرونا بیشتر باشد می­توان بهتر این بحران را مهار و کنترل نمود.

تاب آوری, بحران کرونا, بیمارستان, خرم آباد