مهدی جعفری ندوشن - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایرا ن
محمد محمدی - کارشناسی مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایرا ن
معین نعمتی - کارشناسی مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایرا ن
فاطمه طهماسبی آبدر - کارشناسی مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایرا ن

با افزایش کاربرد ماشین آلات در صنعت، میزان ریسک و احتمال بروز حوادث در محیطهای صنعتی افزایش یافته است. جوشکاری از جمله مشاغلی است که امروزه بسیار گسترش یافته است به طوریکه در اکثر کارگاه ها استفاده میشود اما سلامتی جوشکاران در طی فرآیند کاری در معرض خطرات مختلف قرار دارد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی و ارزیابی خطرات ایمنی و بهداشت شغل جوشکاری در یک صنعت منتخب انجام شد. مطالعه حاضر در سال ۱۴۰۰ با استفاده از روش JSA انجام شد. پس از تعیین مراحل مختلف وظیفه شناسایی شده، خطرات موجود در هر مرحله با روش های مشاهده، مصاحبه و پر کردن چک لیست آنالیز ایمنی شغلی شناسایی شد. در ادامه پس از تعیین سطح ریسک خطرات، راهکارهای کنترلی ارایه شد. در مطالعه حاضر بیشترین میزان فراوانی نسبی در میان خطرات مربوط به اختلالات اسکلتی- عضلانی (۲۳/۷۵ درصد) بود. بعد از آن پرتاب پلیسه فلزی ( ۱۶/۲۵ درصد) در جایگاه بعد قرار گرفت. همچنین خطرات سروصدا و سقوط قطعه کمترین درصد فراوانی نسبی را به خود اختصاص دادند. پس از سطح بندی ریسک ها از ۱۶ خطر مورد بررسی۶۲/۵درصد دارای سطح ریسک قابل قبول بودند. با توجه به نتایج توجه هرچه سریعتر به اقدامات اصلاحی در حوزه ارگونومی و تصحیح پوسچر های شغلی در هنگام جوشکاری بسیار احساس می شود. طراحی های مهندسی و ساخت ایستگاه های کاری مناسب و از همه مهمتر آموزش به کارکنان و استفاده از وسایل حفاظت فردی در پیشگیری از پیامد های این مخاطرات موثر است.

شناسایی خطرات، ایمنی و بهداشت، آنالیز ایمنی شغلی (JSA)، جوشکاری