سلیمان ایرانزاده - دانشیار،گروه مدیریت صنعتی ،واحد تبریز ،دانشگاه آزاد اسلامی،تبریز، ایران
مهدی پاکدل بناب - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان،واحد تبریز،دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش اجرای مدیریت دانش بر افزایش بهره­وری نیروی انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز می­باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی و از حیث هدف نیز کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش، کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به تعداد ۶۸۰ نفر را شامل می شود. روش نمونه­گیری در این مطالعه، تصادفی طبقه­ای بوده که از طریق جدول نمونه­گیری مورگان به تعداد ۲۴۵ نفر محاسبه شده است. ابزار گردآوری داده­ها شامل دو پرسشنامه مدیریت دانش و بهره­وری می­باشد. پرسشنامه مدیریت دانش بر اساس مدل پروبست و همکاران بوده و هفت مولفه (شناسایی دانش، کسب دانش، توسعه دانش، تسهیم دانش، نگهداری دانش، استفاده از دانش و در نهایت ارزیابی مدیریت دانش) در بر می گیرد. پرسشنامه بهره­وری به صورت محقق ساخته بوده، که بر اساس مدل اچیو طراحی شده است و حاوی شاخص­های (اعتبار تصمیمات، شناخت شغلی، بازخورد عملکرد، سازگاری با محیط، رضایت از محل کار و انگیزه) می­باشد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها پس از تست نرمال بودن با استفاده از آزمون کلموگروف-اسمیرنف، از آزمون رگرسیون دوگانه و چندگانه استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده­ها نشان می­دهد که هر یک از هفت عامل پیاده سازی مدیریت دانش (شناسایی دانش، کسب دانش، توسعه دانش، تسهیم دانش، نگهداری دانش، استفاده از دانش، و در نهایت ارزیابی مدیریت دانش) بر افزایش بهره وری کارکنان در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز موثر می باشد. و به ترتیب اولویت عامل نگهداری دانش دارای بیشترین مقدار (۳۳/۰) است و قوی ترین سهم یگانه برای تبیین متغیر ملاک را فراهم می­کند و می­تواند ۳۳ درصد از تغییرات متغییر بهره وری نیروی انسانی را پیش بینی کند. سپس به ترتیب اولویت، استفاده از دانش (۳۱/۰)، ارزیابی مدیریت دانش (۲۷/۰)، کسب دانش  (۱۷/۰)، شناسایی دانش (۱۰/۰)، تسهیم دانش (۰۸/۰) و در نهایت توسعه دانش (۰۶/۰)، در کل سطح معنا­داری مدل، با مقدار ۲۵/۱۳F= و با دوربین واتسن (۰۶/۲) و سطح معنا­داری (۰۰۰/۰=Sig) مورد تایید می باشد.

مدیریت دانش, بهره وری, دانشگاه آزاد اسلامی