سهند دانشور - استادیار و عضو هیات علمی ،واحد تبریز،دانشگاه آزاد اسلامی،تبریز،ایران
سمیه لایزالی - دانشجوی دانشگاه آزاداسلامی واحد تبریز، باشگاه پژوهشگران جوان، ایران

با پیشرفت علم و تکنولو‍‍ژی، اهمیت تعیین کارایی و افزایش آن از جمله دغدغه های مهم مدیران و سرمایه گذاران است. ادغام شرکت ها در دنیای واقعی کاملا رایج است. تصمیم به ادغام شرکت ها جهت افزایش کارایی و بهبود روند تولید و همچنین ادغام چندین شرکت تک منظوره برای ایجاد یک شرکت چند منظوره یکی از مسائل مهم در مدیریت اقتصادی است. در تعیین کارایی ادغام واحدها با روش های پارامتری همانند روش کمترین مربعات و روش رگرسیون تعیین می شد. ولی به دلیل مشکلات زیاد روش های پارامتری، روش های تحلیل پوششی داده ها (DEA) معرفی شدند. تعیین کارایی توسط مدل های مطرح شده در تحلیل پوششی داده ها از روش های بسیار پر کاربرد می باشد. این مقاله با مدل DEA مقرون به صرفه بودن ادغام DMU ها را برای تشکیل یکDMU  چند منظوره با داده های فازی و غیر دقیق تعیین می کند. بدین ترتیب در زمینه اقتصادی کمک شایانی به مدیران می کند.

تحلیل پوششی داده ها, ادغام شرکت ها, شرکت های چند منظوره, داده های فازی, برش, حالت Best_Worst