اسفندیار ابراهیم تبار گردرودباری - PhD student, Department of Psychology, Sari Branch, Islamic Azad University, Sari, Iran
سیده علیا عمادیان - Department of Psychology, Sari Branch, Islamic Azad University, Sari, Iran
بهرام میرزائیان - Department of Psychology, Sari Branch, Islamic Azad University, Sari, Iran

زمینه و اهداف: دوران نوجوانی با احساس های متناقض، تحریکات فیزیولوژیکی و عواطفی پرتنش همراه است و تعارض های گوناگونی در رابطه والد- نوجوان ایجاد می شود. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی برنامه کلاس های آموزش خانواده بر پیوند والدینی و رفتارهای پرخطر نوجوانان است. روش بررسی: در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه شاهد، تعداد ۳۰ نفر از دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان بابل در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ دارای رفتارهای پرخطر و مادرانشان با روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و شاهد قرار گرفتند. گروه آزمایش برنامه آموزش خانواده را طی ۸ جلسه ۱۲۰ دقیقه ای به صورت هفتگی دریافت نمود. قبل و بعد از مداخله، پرسشنامه پیوند والدینی و پرسشنامه رفتارهای پرخطر در هر دو گروه اجرا شد. داده ها از طریق آزمون کوواریانس مقایسه و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که برنامه کلاس های آموزش خانواده موجب افزایش پیوند والدینی و کاهش رفتارهای پرخطر نوجوانان شده است (۰.۰۰۱>p). نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که از برنامه کلاس های آموزش خانواده می توان در جهت بهبود مشکلات نوجوانان دارای رفتارهای پرخطر استفاده کرد.  

Family, Training Programs, Education, Risky Health Behaviors, Adolescents, خانواده, برنامه های آموزشی, رفتارهای پرخطر, نوجوانان