حمزه شیخ شعاعی - دانشجوی سیاستگذاری علم و فناوری دانشگاه شهید بهشتی فارغ التحصیل مهندسی نرم افزار دانشگاه آزاد اسلامی قم

عرصه موضوعات و نظرات بیان شده در خصوص هوش مصنوعی، به قدری گسترده است که نیاز به شفاف سازی در خصوص اصول اساسی، فرصت ها و چالش هایی که ایجاد می کند، احساس می شود. برای این منظور در پژوهش حاضر، یک نمای کلی از شش بخش سازنده هوش مصنوعی ارائه می شود: داده های ساخت یافته، داده های بدون ساختار، پیش فرآیندها، فرآیندهای اصلی، پایگاه دانش، و اطلاعات خروجی ارزشمند. سپس یک نوع شناسی، به عنوان ابزار تحلیلی برای مدیران درگیر با استقرار هوش مصنوعی در صنایع ارائه می شود. این نوع شناسی، به بررسی تاثیر نوآوری های مبتنی بر هوش مصنوعی از دو دیدگاه مرزهای نوآوری و تاثیر آنها بر توانمندی های سازمانی می پردازد. دیدگاه نخست، به تفاوت بین نوآوری محصول (که بر تولیدات شرکت ها تاثیر می گذار) و نوآوری فرآیند (که بر عملیات شرکت ها تاثیر می گذار) می پردازد. دیدگاه دوم، نوآوری را به عنوان تقویت کننده و یا ویرانگر توانمندی توصیف می کند. به این معنی که نوآوری، دانش و مهارت های موجود را افزایش داده و یا از بین می برد. این چارچوب به مدیران صنایع امکان می دهد تا بازارها و فرصت های موجود و یا تهدیدات ناشی از آن ها را ارزیابی کرده و زمینه و ساختار ارزشمندی را برای تصمیم گیری های راهبردی مرتبط با آنها ایجاد کنند.

هوش مصنوعی، یادگیری ماشین، نوآوری ویرانگر، توسعه محصول، سیاستگذاری راهبردی، آگاهی موقعیتی