حجت مختاری - دانشجوی کارشناسی ارشد هیدرومکانیک، دانشکده مهندسی دریا، دانشگاه صن
سید حسین موسوی زادگان - استادیار دانشکده مهندسی دریا، دانشگاه صنعتی امیرکبیر(پلی تکنیک تهرا

یکی از روش های متداول برای طراحی پروانه استفاده از نمودارهای طراحی و سری های پروانه می باشد. در کنار محدودیت های موجود ، لازم است که پروانه دارای بیشترین راندمان ممکنه باشد. جهت دست یابی به این هدف، در این مقاله الگوریتمی ارائه شده که شامل دو مرحله است. در مرحله اول کلیه ترکیب های ممکنه برای انتخاب پروانه مورد بررسی قرار می گیرد و با درنظر گرفتن محدودی ت ها و احتمال وقوع پدیده کاویتاسیون، پارامترهای پروانه برای نقطه طراحی تعیین می گردد. در مرحله دوم، با استفاده از نتایج مرحله اول، نسبت گام به قطر پروانه در سرعت های مختلف بررسی می شود تا حالت بهینه آن برای دست یابی به بیشترین راندمان مشخص گردد. داده های اولیه الگوریم، مقاومت شناور در سرعت های مختلف است که با آزمایش مدل شناور و یا روش های عددی، قابل محاسبه می باشد. در الگوریتم ارائه شده، از اطلاعات پروانه های سری B-wageningen استفاده شده است و برای سایر سر یهای پروانه نیز قابل تعمیم م یباشد.

پروانه ، روش نموداری ، گام متغیر ، Wageningen B-screw series