حسن بشیر - دکترای ارتباطات، استادیار دانشگاه امام صادق (ع)

بحران نوعی جنگ صامت است که بیش از آنکه به سخت افزارهای جامعه ضربه وارد کند، نظام نرم افزاری یا به عبارتی، قدرت تصمیم گیری و عملکرد جامعه را در سطوح مختلف مختل می سازد. فرایند بحران بر مبنای تحلیل معنا شناسی این واژه، با مرحله آشوب آغاز می شود و با رسیدن به مراحل موقعیت سخت، نقطه خطر و سرانجام، از دست رفتن قدرت تصمیم گیری، پایان می یابد. بنابراین، بحران از هیچ آغاز نمی شود و ریشه در نبود تعادل در نظام های جامعه اعم از حکومتی یا غیرحکومتی دارد. مهم ترین پیامد این وضعیت نیز نبود قطعیت و امکان تصمیم گیری است که موجب شکل گیری حوادث مختلف و رویارویی جامعه با مشکلات جدی می شود.رسانه ها در این زمینه و در بستر فرهنگ های مختلف می توانند نقش دوگانه مدیریت و کنترل یا تصعید و گسترش بحران را با بهره گیری از شیوه های مختلف برجسته سازی، اقناع، کاشت و آموزش عهده دار شوند.  

بحران, بحران رسانه ها, رسانه, معناشناسی بحران