منصور شبان - کارشناسی ارشد، دانشکده علوم پایه، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
فرزین قائمی - دانشیار، دانشکده علوم پایه، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
احمد عباس نژاد - دانشیار، دانشکده علوم پایه، دانشگاه باهنر کرمان، کرمان، ایران.
فرخ قائمی - کارشناسی ارشد، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، مشهد، ایران.

 نوزمین ساخت که عامل مهم گسترش زمین ریخت ها در مناطق جنبای زمین ساختی است،  به طور قابل توجهی سامانه های رودخانه ای و شکل های ریخت زمین ساختاری پیشانی کوهستانی منطقه بهاباد در ایران مرکزی را تحت تاثیر قرار داده است. برای ارزیابی میزان جنبایی زمین ساختی در منطقه، شاخص های ریخت زمین ساختی پیچ و خم پیشانی کوهستان، طول- گرادیان رود، نسبت عرض کف دره به ارتفاع دره، شکل حوضه زهکشی و شاخص عدم تقارن آبراهه ها در حوضه آبریز بررسی شد. از ترکیب این شاخص ها با یکدیگر می توان رابطه شاخص جنبایی زمین ساختی (Active tectonics indices (Iat)) را به دست آورد. بر پایه مقادیر Iat، منطقه مطالعاتی را می توان به ۴ رده تقسیم کرد: رده ۱ (جنبایی زمین ساختی خیلی بالا، ۵۲/۱% در منطقه)، رده ۲ (جنبایی زمین ساختی بالا، ۵۸/۶۸%)، رده ۳ (جنبایی زمین ساختی متوسط، ۲۰%) و رده ۴ (جنبایی زمین ساختی کم، ۹/۹%). نتایج با مشاهدات صحرایی بر روی زمین ریخت ها و عوارض زمین شناسی سازگار است. شاخص های جنبایی زمین ساختی و شواهد ریخت زمین ساختاری، نرخ جنبایی زمین ساختی را در منطقه مطالعاتی بیشتر متوسط و بالا نشان می دهند.

ریخت زمین ساخت, گسل بهاباد, گسل کوهبنان, بهاباد