پیمان رضائی - استادیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
رضوان زارع زاده - دانشجوی دکترا، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران

جزیره قشم، بزرگ ترین جزیره خلیج فارس در مجاورت تنگه هرمز قرار داشته و جزئی از واحد رسوبی- ساختاری زاگرس چین خورده است. واحد های چینه نگاری این جزیره، شامل سری هرمز، سازند میشان، سازند آغاجاری و نهشته های کواترنری هستند. پادگانه های آهکی دریایی بخش مهمی از مجموعه رسوبات منتسب به کواترنری بوده که معرف تغییرات نسبی سطح آب دریای خلیج فارس است. پادگانه های یادشده با یک ناپیوستگی زاویه دار بر روی نهشته های کهن تر، به ویژه سازند آغاجاری قرار می گیرند. این پادگانه ها در بخش های مختلف یک رمپ درونی، شامل پهنه فراکشندی، پهنه میان کشندی، لاگون و سد به جای گذاشته شده اند. سن سنجی رادیوکربنی پادگانه های دریایی جزیره قشم با ارتفاعات مختلف، سن محدوده زمانی پلیستوسن پسین تا هلوسن را نشان داده است. با توجه به تعیین سن صورت گرفته، آهنگ بالاآمدگی جزیره قشم در طول کواترنری در حدود ۲۲/۰ میلی متر در سال است. بیشتر تغییرات جزیره قشم در اواخر دوره میان یخچالی با مراحل ایزوتوپی  ۵e و ۵c اقیانوس ها منطبق بوده است. میزان تغییرات ظاهری سطح آب دریای خلیج فارس  ۱۲۵/۰ –   میلی متر در سال، در طول کواترنری بوده است.

جزیره قشم, پادگانه های آهکی دریایی, تغییرات سطح آب دریا, آهنگ بالاآمدگی, خلیج فارس, کواترنری