علیرضا فضلعلی - هیئت علمی
محسن روشنایی - گروه مهندسی شیمی، دانشگاه اراک

در عملیات جداسازی با استفاده از فرآیند تقطیر، برج های پر شده بخاطر وجود محاسنی نظیر راندمان بالا مورد توجه می باشند. در این پژوهش جداسازی اکسید دوتریوم (D۲O) (آب سنگین) و اکسید هیدروژن (H۲O) (آب معمولی) با استفاده از یک برج پر شده در شرایط خلاء نسبی بصورت ناپیوسته بررسی شد. در انجام این آزمایش ها از آب سنگین با غنای %۱۰ ، %۵۰ و %۹۰ استفاده شده و جداسازی با استفاده از آکنه های شبه دیکسون از جنس فولاد زنگ نزن مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور طراحی آزمایش فاکتوریل انجام شد که در آن اثرات غلظت آب سنگین، فشار و میزان جریان برگشتی بر میزان ارتفاع معادل سینی تئوری (HETP) در برج بررسی شد. در این میان اثر غلظت بیشتر از دو متغیر دیگر بود و با بهینه سازی انجام گرفته این نتیجه حاصل شد که در حالتی که همه متغیرها در حالت کمینه خود باشند، کمترین (بهترین) ارتفاع معادل حاصل خواهد شد. همچنین آزمایش ها نشان داد که پارامتر فشار به تنهایی در محدوده مورد بررسی بر میزان جداسازی بی اثر است، گرچه بر همکنش آن با فاکتورهای دیگر معنی دار ارزیابی شد.

ایزوتوپ های پایدار, دوتریوم, تقطیر, ارتفاع معادل