لیلا عبادی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
سید احمد علوی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
شهرام شفیعی بافتی - گروه معدن، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران.

کانسارهای رگه­ ای گرمابیو مس پورفیری گسترش چشمگیری در واحدهای آتشفشانی ائوسن منطقه شهر بابک دارند. در اینمقاله، الگوهای ساختاری، ارتباط میان این  عناصر با جایگیری دایک­ها و تشکیل کانسارهای رگه­ای گرمابی و مس پورفیری در این منطقه مطالعه شده است. بررسی تصاویر ماهواره­ای و مشاهدات صحرایی، سه روند گسلی WNW-ESE، N-S و NE-SW  چیره را در منطقه مشخص می سازد. گسل هایبا روند  WNW-ESEو N-S، با سازوکار عادی و گسل های با روندNE-SW ، با سازوکار راستالغز چپ گرد با مولفه ی عادی در منطقه، فراوانی قابل توجهی دارند. دو روند WNW-ESE (T۲) و N-S (T۱) برای دایک ها قابل تشخیص است که از روند شکستگی های ناحیه ای در منطقه پیروی می کند.الگوی رگه های کششی و رگه های پرچم سهگوش که ارتباط مستقیم با تنشناحیه ای دارند، سامانه درزه های کششی، دایک ها و گسل های عادی، حضوریک سامانه کششی چیره را در منطقه نشان می­دهد.  از سوی دیگر تغییر روند تنش اصلی (۱σ) از NE-SW  بهN-S ،وجود چرخش را اثبات می کند. چرخش در یک سامانه ترافشاری باعث ایجاد ساختارهای کششی شده است و ساختارهای کششی فضای مناسب را برای حرکت سیال­های کانه­دار و جایگیری کانسارهای رگه­ای چندفلزی و مس پورفیری در شمال­ خاور شهر بابک فراهم کردهاند.  

ترافشارشی, کانه زایی, پورفیری, ساختار, کشش, شهربابک