مسعود اصغریان رستمی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
ابراهیم قا سمی نژاد - دانشکده زمین شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
میثم شفیعی اردستانی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

در این بررسی رسوبات کرتاسه پسین در منطقه زیارت کلا, البرز مرکزی به منظورتعیین ژرفای دیرینه و چگونگی تغییرات نسبی سطح آب مورد مطالعه قرار گرفتند. این رسوبات با ۲۰۰ متر ستبرا متشکل از طبقات مارنی و مارن آهکی بوده و بر اساس روزن بران پلانکتونیک، دارای سن ماستریشتین پسین  (زون Abathomphalus mayaroensis) هستند. به منظور تعیین ژرفا و تغییرات نسبی سطح آب در طی انبایش این طبقات از سه روش متداول شامل مورفوتایپ های روزن بران پلانکتون، نسبت  روزن بران پلانکتونیک به  بنتیک وتعیین جنس ها وگونه های روزن بران بنتیک شاخص ژرفا استفاده شده ­است. مطالعه آماری مورفوتایپ ها نشان داد که مورفوتایپ نوع سوم که شاخص مناطق ژرف تر است در بخش های ابتدایی برش و مورفوتایپ نوع اول که شاخص مناطق کم ژرفا است در بخش های میانی برش فراوانی بیشتری دارند. همچنین تغییرات ژرفا با استفاده از دو جنس Globotruncana(ژرفازی) و Pseudoguembelina (سطحی زی) بررسی شد. به منظور تعیین ژرفای دیرینه در منطقه مورد مطالعه، نسبت روزن بران پلانکتونیک به کل اجتماع روزن بران منهای انواع روزن بران بنتیک درون زی تعیین وازمعادله Depth = e (۳. ۵۸۷۱۸ + (۰. ۰۳۵۳۴× %*p)) استفاده شد. بررسی جنس ها و گونه های روزن بران بنتیک شاخص ژرفای و نیز نتایج به دست آمده در روش های بیان شده نشان می دهد که این رسوبات در محدود ی بخش نریتیک خارجی تا باتیال میانی نهشته شده اند. همچنین نتایج به دست آمده نشان می دهد که ابتدا و انتهای برش مورد مطالعه ژرف‎تر از بخش میانی آن بوده است.  

ژرفای دیرینه, برش زیارت کلا, البرز مرکزی, ماستریشتین پسین, روزن بران, تغییرات سطح آب