رضا رشنوئی - دانشجوی دکتری سازه – دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

چکیده تنوع مودهای خرابی در اتصال های فولادی مسلح به FRP – که در صنعت استفاده می شوند – باعث پیچیدگی طراحی این نوع اتصالات شده است. این تنوع عمدتا به خاطر عدم شرایط محیطی و اطمینان ناکافی از کیفیت طراحی ها می باشد. استفاده از روش های انرژی مانند مدل المان چسبناک می تواند به عنوان راه حلی برای این پیچیدگی ها باشد. در این مطالعه به بررسی روش های آزمایشگاهی تعیین مقاومت اتصال چسبنده فولاد-FRP پرداخته می شود. اثر پارامترهایی از قبیل مود خرابی اتصال، روند به وجود آمدن خرابی و نمودارهای نیرو-تغییرشکل که در پژوهش های پیشین در نظر گرفته شده اند، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که رفتار اتصالات به مودهای خرابی آن ها بستگی دارد. همچنین نشان داده می شود که ناحیه خرابی مستقیما متناسب با شکل ناحیه چسبناک است. این ویژگی می تواند در مراحل طراحی مورد استفاده قرار گیرد تا هم پوشانی مناسبی را برای درنظر گرفتن پارامترهای غیرسرویس مانند دما و رطوبت ایجاد کند.

کلمات کلیدی: اتصالات فولادی، FRP، المان چسبنده، ناحیه خرابی، مودهای خرابی