سعید فرزانه - استادیار دانشگاه تهران
حسین نساری - مربی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایوان غرب
محمدرضا سیف - پژوهشگر، دانشگاه جامع امام حسین(ع)

شبکه­ های ژئودتیک امروزه سهم قابل توجهی را در تامین ایمنی در زمان ساخت و ساز و بهره­ برداری سازه­های عمرانی شهر ایفا می­کنند. این شبکه­ ها می­ توانند با کشف و هشدار هرگونه جابجایی معنادار در سازه­ها از بروز فاجعه­ های بزرگ جلوگیری کنند. برای محاسبه­ جابجایی در شبکه­ های کنترل کشف نقاط پایدار و ناپایدار از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، چرا که عدم کشف صحیح نقاط پایدار و ناپایدار به­ صورت نقص دیتوم در این شبکه­ ها ظاهر می­شود و جابجایی­ های محاسبه­ شده را زیرسوال می­ برد. جهت کشف نقاط پایدار و ناپایدار معمولا از دو روش مهم زیر استفاده می­شود: الف- تست ثبات کلی درشبکه­ های میکروژئودزی، ب- کمینه­سازی نرم بردارجابجایی هدف این مقاله، مقایسه دو روش فوق و بیان مزیت­ها و معایب این دو روش نسبت به هم می­ باشد که در ادامه شرح دو روش و نتایج حاصل ازمقایسه این دو روش آورده شده است.

شبکه های میکروژئودزی, شبکه های ژئودتیک, نقص دیتوم, سرشکنی شبکه های کنترل