مصطفی پارسایی - گروه مهندسی بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز،، اهواز، ایران
مصطفی کیانی ده کیانی - گروه مهندسی بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز،، اهواز، ایران
افشین تکدستان - مرکز تحقیقات فناوری های زیست محیطی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران

در این مطالعه، تولید بیوگاز از ویناس با استفاده از سه راکتور SGBR  با حجم یکسان ۵/۶ لیتر، در سه زمان ماند هیدرولیکی (HRT) ۲، ۳ و ۴ روز، با بارگیری روزانه مواد آلی ۸۶۰۰۲، ۲۸۶۶۷ و mgCOD/L.Day ۲۱۵۰۰ بررسی شد. به­ منظور تامین دمای ۳۵ میانه راکتور از روش حمام آب، و از محلول NaOH برای بافر استفاده شد. حجم بیوگاز تولیدی با استفاده از روش جابه­جایی آب اندازه­گیری شد. نتایج نشان داد که میزان گاز متان تولیدی در زمان ماند هیدرولیکی ۴، ۳ و ۲ روز پس از ۱۱، ۱۳ و ۱۶ روز به مقدار تقریبا ثابتی رسید. میزان گاز متان تولیدی در زمان ماند هیدرولیکی ۲، ۳ و ۴ روز، به ­ترتیب، ۶۶/۶، ۱۶/۶۶ و LSTP/L.day ۲۷/۳۸ به ­ازای هر لیتر ویناس است. باکتری های متانوژن و اسیدوژن در pH ۵/۵۷، در هر سه زمان ماند هیدرولیکی، پس از گذشت ۲ روز، به تعادل رسیدند. به طور میانگین، میزان گاز متان تولیدی نسبت به مواد جامد فرار در زمان ماند هیدرولیکی ۲، ۳ و ۴ روز، به­ترتیب ۲۴۴، ۳۴۵ و LCH۴/kgvs ۴۳۴ به­دست آمد.

ویناس, بیوگاز, گاز متان, زمان ماند هیدرولیکی, راکتور بستر گرانولی ثابت