محمد ژیانی - گروه شیمی فیزیک، دانسکده شیمی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
افشین محمدی تماجانی - شیمی کاربردی-دانشکده شیمی-دانشگاه صنعتی اصفهان-اصفهان-ایران
فریبا جلیلی - گروه شیمی، دانشکده شیمی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران

یکی از روشهای عمده تولید گاز اکسیژن با خلوص بالا الکترولیز آب می باشد. در این فرآیند، آب به عناصر سازنده اش یعنی اکسیژن و هیدروژن تجزیه میشود. در این مطالعه از بسترهای مختلف فلزی ارزان قیمت شامل فوم نیکل، ورق استیل، توری نیکل، ورق برنج و ورق مس به عنوان الکترود اکسیژن بهره گرفته شده است. از آزمایشهای الکتروشیمیایی ولتامتری چرخ های، ولتامتری روبش خطی و منحنی تافل نیز جهت بررسی عملکرد الکترودها استفاده شده است. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که فوم نیکل پتانسیل مازاد کمتری را در چگالی جریان های ۵۰ mA cm-۲و به خصوص ۱۵۰ mA cm-۲نسبت به دیگر نمونه ها دارد. پتانسیل مازاد فوم نیکل در چگالی جریان mA ۴۴۲ mV ،۵۰ cm-۲و در چگالی جریان mV۵۸۰ ،۱۵۰ mA cm-۲ می باشد که نسبت به دو نمونه ی توری نیکل و ورق استیل به ترتیب، mV ۵۰و ۴۸ mVپتانسیل مازاد کمتری دارد. علاوه بر این فوم نیکل در شرایط واقعی عملکرد مناسبی داشت به طوری که بازده آن در دماهای ۴۰ ،۲۰و ۶۰درجه سانتیگراد به ترتیب، ۵۹.۲۴ ،۶۱.۸۳و ۶۷.۷۰درصد می باشد.

الکترولیز آب, گاز اکسیژن, بستر فلزی, فوم نیکل