علی محقر - دانشیار گروه مدیریت صنعتی دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مصطفی رضوی - دانشیار گروه مدیریت صنعتی دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
محمد میرکاظمی مود - دانشجوی دکتری تحقیق در عملیات دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران

 تصمیم ها و سیاست های شرکا در طول زنجیره تامین درباره چگونگی تامین و تخصیص منابع به انواع فعالیت های نوآوری و خلق مشترک دانش ایستا نیست و برای کسب مزیت رقابتی پایدار، سازمان و شرکای آن باید به طورمستمر تصمیم های پیشین را درمورد تخصیص منابع، به منظور واکنش مناسب به تغییرات بازنگری کنند. این فرایند تصمیم گیری پویا نمی تواند از طریق نگرش ایستای موجود در ادبیات نوآوری و زنجیره تامین مهیا شود. به این منظور، مطالعه حاضر با استفاده از رویکرد پویایی سیستم، مدلی پویا را ارائه می دهد تا از طریق طراحی سازوکارهای بازخوردی، واکنش های سیستم مورد مطالعه به تغییرات درون زا و برون زا را بررسی کند و ابزاری برای تحلیل رفتار سیستم با سناریوهای مختلف و آزمون سیاست های مختلف ایجاد کند. در این مطالعه، علاوه بر ارائه مدل علی و نمودار جریان متغیرهای اثرگذار سیستم، نتایج شبیه سازی نشان می دهد مناسب ترین سیاست سرمایه گذاری در فعالیت های نوآوری، سیاست تخصیص منابع به انواع فعالیت های نوآوری براساس شکاف عملکرد است.

پویایی سیستم, خلق مشترک دانش, زنجیره تامین, نوآوری