غلامحسین اسدی - استادیار، حسابداری، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مرتضی بیات - کارشناس ارشد حسابداری، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

پژوهش حاضر ارتباط گزارشگری مالی محافظه‎کارانه با پیش‎بینی سود مدیریت را بررسی می‎کند. در این پژوهش داده های ۷۶ شرکت پذیرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران، برای سال‎های ۱۳۸۴ تا۱۳۹۰ جمع آوری و با استفاده از تحلیل ضرایب رگرسیون فرضیه‎های پژوهش آزموده شدند. اندازه‎گیری محافظه‎کاری به‎کمک مدل های گیولی و هاین (۲۰۰۰)، باسو (۱۹۹۷) و معیار MTB انجام گرفت و سپس به بررسی تاثیر محافظه‎کاری مدیریت بر پیش‎بینی سود پرداخته شده است. شواهد تجربی نشان می‎دهد، محافظه‎کاری با تعداد دفعات پیش‎بینی سود از سوی مدیریت دارای رابطه منفی و معنادار است. به‎گفته‎ای، با افزایش میزان محافظه‎کاری مدیران، آنها تمایل کمتری برای افشای پیش‎بینی‎های خود دارند. اما بین محافظه‎کاری با دقت پیش‎بینی رابطه ای مشاهده نشد. همچنین نتایج پژوهش نشان می‎دهد، بین محافظه‎کاری (با استفاده از مدل باسو و معیار MTB) با اعتبار پیش‎بینی سود، رابطه منفی و معناداری وجود دارد. به‎گفته دیگر با افزایش سطح محافظه‎کاری، خطای پیش‎بینی سود مدیریت کاهش می‎یابد.

اعتبار پیش‎بینی, دفعات پیش‎بینی, دقت پیش‎بینی, محافظه‎کاری