جمال الدین مهدی نژاد - دانشیار، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید رجایی تهران، تهران،
مریم حسنی قره تپه - پژوهشگر دکترای معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران

امروزه در جهت مداخله در بافت کهن شهری، پیشنهادها، راه حلها، تئوریها و نظریات گوناگونی مطرح شده که بیشتر موجب افزون مسائل شهری شده است. از اینرو توجه به شیوه های کارآمد توسعه همچون توسعه میان افزای شهری و تهیه انواع طرحهای توسعه مبتنی بر رویکردهایی از این دست ضرورت می یابد. رویکرد پژوهش حاضر، بر طراحی در شهر اردبیل و بافت تاریخی آن با هدف تبیین مفهوم توسعه میان افزا بوده و تحقیق جنبه ی کاربردی دارد. نتایج نشان میدهد که با توجه به قرارگیری مجموعه بافت کهن و محله اوچدکان در مرکزیت نسبی شهر و نیز احتساب آن به عنوان هسته اولیه شکلگیری شهر، احیای زندگی محلهای در این بخش به واسطه تدارک کاربری مناسب برای تحقق ارتباطات، به عنوان الگوی مناسبی برای تعمیم نگرش محلهای در کل شهر محسوب خواهد شد. خانه مبشری واقع در محله اوچدکان نیز به واسطه دارا بودن مساحت لازم (با توجه به زیر بنای مورد نیاز ۲۵۰۰ متر مربعی برای احداث پروژه)، مخروبه بودن، قرارگیری در جوار فضای باز میدان و بدینواسطه دارا بودن پتانسیل لازم برای تعریف مرکز محله به عنوان گره و نیز استقبال نسبی مردم، قابلیت احداث کاربری پیشنهادی با عنوان »مرکز اجتماعات مردمی« در آن را دارد.

توسعه میان افزای شهری، بافت کهن، خانه مبشری، محله، اردبیل.